Ύμνος προς τους Ελεύθερους Πολιορκημένους!

 

 

 

 

Κατευθυνόμενος από το αίσθημα του εθνικού καθήκοντος μου επιβάλλεται να μνημονεύσω, σήμερα 10 Απριλίου, τον απαράμιλλον ζήλο και ηρωϊσμό των ελεύθερων πολιορκημένων. Οι οποίοι τη νύχτα της 10ης Απριλίου (εις τας δύο ώρας) προς την 11η, Κυριακή των Βαΐων, έκαναν μία έξοδο. Μία έξοδο ηρωϊκή. Την έξοδο της Ιεράς Πόλεως του Μεσολογγίου, η οποία συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα γεγονότα της Γής ως «ο περιπαθέστερος αποχαιρετισμός από όσους μνημονεύει η Ιστορία εγένετο». Μαζί με τις κραυγές του τρομερού αλαλαγμού: «Επάνω τους – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ – καλήν αντάμωσιν εις τον άλ¬λον κόσμον», που εφώναξαν όλοι οι πολιορκημένοι Έλληνες και ώρμησαν με μαχαίρια και του¬φέκια εις το εχθρικό στρατόπεδο, θέλω να ακουστεί και ο δικός μου έμμετρος αλαλαγμός αξιοπρέπειάς τους και υπερηφάνειά τους:

 

Έστησε ο Έρωτας χορό, με τον ξανθόν του Απρίλη,

και γελάει το φρουρό, στου Μεσολογγιού την πύλη.
Όρμησαν δε οι πολιορκημένοι, σαν ελεύθερη μπόρα.
έτσι βρήκε η φύση τη καλή και τη γλυκειά της ώρα,  
με χίλιες βρύσες χύνεται, με χιλιάδες γλώσσες κρένει  
ποιος θα πεθάνει σήμερα, χίλιες δυό φορές πεθαίνει.  
Πές μας Αλαφροΐσκιωτε τι είδες στης νύχτας τάγια!  
Είδα νύχτα γεμάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Μάγευμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιάν και χάρη.  
Τη μαύρη πέτραν ολόχρυση, μαζί με το ξερό χορτάρι.  
Όμορφη κορασιά, ντυμένη με το φως την Ελευθερία.  
Γυναίκας, γέροντα, παιδιού, μή τους κοπεί η αντρεία.
Γύρου στη φλόγα π' άναψαν, και θλιβερά τη θρέψαν
T’ αδέλφια με τα σπαθιά, για το Χάρο εδώ θηριέψαν.
Δεν δειλιάζουν πιά, και ας τους επάρθηκε η Ελπίδα.
Στράτευμα σφοδρό γεννοβολιέται, τ’ όπλου η λεπίδα.
Βαρώντας τουρκοκέφαλα γύρου, ολόγυρα και πέρα.
Σκούζει των Ελλήνων τ’ όμορφο καί ξάστερο Αέρα! 

Στην Έξοδο, επίσης, φονεύθηκαν σχεδόν όλοι οι φιλέλληνες (περίπου 15) που βρίσκονταν στο Μεσολόγγι. Ο Ελβετός Ιωάννης – Ιάκωβος Μάγερ (Johann- Jacobi Meyer), εκδότης των «Ελληνικών Χρονικών», οι Γερμανοί Νχίτμαρ (Dittmar), Ντελάουνι (Delaunay), Στίτσελμπεργκερ (Stitjelberger), Λίμπχοβ (Lübtow), Κλέμπε (Klembe), Ρόονερ (Rosner), ο Ιταλός Τζιακομούτσι (Giacomuzzi) και οι εθελοντές Μεβιέ, Σχιεφάου, Σιπάνου, Λάτερβαχ, Ντιρσάβσκι (Diersawski), Piντεζελ (Riedesel) και Ραζιέρι (Σιμόπουλος, ό.π., σ. 16-18.). Αυτή η θυσία, των Ελλήνων και μετρημένων Φιλελλήνων στο Μεσολόγγι, αναζωπύρωσε την προώθηση του ελλη-νικού ζητήματος, όσο καμιά ελληνική νίκη, σε ολόκληρη την Ευρώπη (ακόμη και στην Αυστρία) και την Αμερική με φιλελληνισμό όχι μόνον συγ¬γραφέων και καλλιτεχνών, αλλά και πολιτικών και στρατιωτικών. Έτσι η κοινή γνώμη εξέφρασε τη δυσφορία της για την απραξία των κυβερνήσεων και οι εφημερίδες με άρθρα τους ζητούσαν την αποφασιστική επέμ¬βαση των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων για να τεθεί τέρ¬μα στο ελληνικό δράμα. Παντού ιδρύονται φιλελληνικές εταιρείες και διενεργούνται έρανοι, συγκεντρώνονται χρήματα και στέλνονται τρόφιμα και άλλα εφόδια στους μαχόμενους Έλληνες.





Ο αφηγητής, Καρβέλης.
Μέλος της Επιτροπής Παρελάσεως στη Νέα Υόρκη, που θα γίνει με το παλαιό ημερολόγιο στις 14/4/2019.