Στενό μαρκάρισμα στον Τράμπ να τον κάτσουν στο σκαμνί μέχρι τις κάλπες.
Και ξαφνικά είδομεν, στην πολιτική οθόνη της USAς, το φώς το αληθινόν: "Καθαιρέστε τον Τράμπ!". Κάτι που η προβολή του καθυστερούσε διότι οι Δημοκρατικοί μέχρι τις δημοτικές εκλογές του 2018 δεν είχαν πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Όπου ξετυλίγεται το κουβάρι της αποπομπής του προέδρου και καταλήγει στη Γερουσία και μετά στη Δίκη. Η απόφαση των Δημοκρατικών να πυροδοτήσουν τη σχετική διαδεκασία, έχει στόχο το στενό μαρκάρισμα, που θα πελεκάει επικοινωνιακά την Ρεπουμπλικανική Κυβέρνηση, μέχρι τις Κάλπες του Νοεμβρίου του 2020. Δηλαδή να σύρουν τον Ηγέτη της Αμερικής στο προεκλογικό αγώνα με τη βαριά σκιά της κατάχρησης Εξουσίας, με την καταγεγραμμένη τηλεφωνική καταγγελία που δόθηκε στη Δημοσιότητα. Όπου στις 25 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019 ο Τράμπ απείλησε τον πρόεδρο Ζελένσκι ότι θα φρενάρει την Αμερικανική βοήθεια, ύψους 391 εκατομμυρίων (που όντως απελευθερώθηκαν στις 12 Σεπτεμβρίου 2019). προς την Ουκρανία, στη χώρα που συγκρούονται οι σφαίρες επιρροής Δύσης και Ρωσίας. Εφόσον φυσικά ο Ζελένσκι δεν φροντίσει ώστε η Ουκρανική Δικαιοσύνη να νεκραναστήσει τη δίωξη (την οποίαν ο Μπάιντεν παινευότανε ότι την σταμάτησε) εναντίον της εταιρίας φυσικού αερίου Barisma Holldings. Στην οποίαν ήταν μέλος του ΔΣ της ο 49χρονος Χαντερ Μπάιντεν, δικηγόρος διεθνών επιχειρήσεων, γιός του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ και των Δημοκρατικών ο επικρατέστερος διεκδικητής του προεδρικού χρίσματος για το 2020, Τζο Μπάιντεν. Το να κάτσει στο σκαμνί ο Ντόναλντ Τράμπ με το ερώτημα αποπομπής είναι μια "ωραία ιδέα", που διατυπώνεται συνεχώς από την πρώτη μέρα της θητείας του. Ίσως όμως η εκτίμηση των Δημοκρατικών να είναι υπέρ το δέον αισιόδοξη. Αλλά είναι όμως ρεαλιστική? Προφανώς ΟΧΙ. Διότι για να καθαιρεθεί ο πρόεδρος πρέπει να τον καταδικάσει η Γερουσία, με αυξημένη πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) των παρισταμένων Γερουσιαστών, κατόπιν εισήγησης της Βουλής των Αντιπροσώπων. Στην προκειμένη περίπτωση δεν χρειάζεται καν ψηφοφορία, αφού αρκεί να αρνηθεί την συγκρότηση του Δικαστηρίου ο νυν πρόεδρος της Γερουσίας Μιτς ΜακΚόνελ, υποστηρικτής της οπλοκατοχής, του αντιμεταναστευτικού τοίχους με το Μέξικο, της φυσιολογικής κλιματικής αλλαγής κ.λ.π. Επίσης στο ημίφως της Ουκρανικής υπόθεσης διακρίνεται ο κατεξοχήν άνθρωπος του προέδρου (νομικός του σύμβουλος) και τέως ρεπουμπλικάνος Δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Ρούντι Τζουλιάνι. Του οποίου το όνομά του αναφέρθηκε στην επίμαχη τηλεφωνική συνομιλία με τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι. Επιπλέον, καθώς σχολιάζει και το Associated Press "Η στήριξη που απολαμβάνει ο Τράμπ από το Δημοκρατικό Κόμμα καθιστά σχεδόν αδύνατον το σενάριο βάσει του οποίου η ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας Γερουσία θα καταδίκαζε τον Τράμπ, εάν προηγουμένως είχε υπερψηφίσει την παραπομπή Του η Βουλή που βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Δημοκρατικών". Πάντως ιστορικώς 64 φορές παραπέμφθηκαν κορυφαίοι δημόσιοι λειτουργοί των ΗΠΑ με το ερώτημα της αποπομπής, από το 1789 μέχρι σήμερα. Από αυτούς 19 δικάστηκαν από την Γερουσία και οι 8 καθαιρέθηκαν, όλοι τους ομοσπονδιακοί δικαστές. Από τους προέδρους των USA έχουν παραπεμφθεί και οδηγήθηκαν στο ειδικό δικαστήριο της Γερουσίας οι εξής: Ο αντιπρόεδρος Άντριου Τζόνσον (Δημοκρατικός) και ανέλαβε την προεδρία των ΗΠΑ το 1865 μετά τη δολοφονία του ρεπουμπλικάνου προέδρου Λινκολν (ήταν ο μόνος πρόεδρος που δεν είχε πάει καν σχολείο, διδάχθηκε γραφή και ανάγνωση από την σύζυγό του). Το 1868 παραπέμφθηκε επειδή έπαψε από τα καθήκοντά του τον υπουργό Άμυνας Εντουιν Στέιτον, υποστηρικτή της παροχής αυξημένων πολιτικών δικαιωμάτων στους Αφροαμερικανούς των Νότιων Πολιτειών. Η αθωωτική απόφαση πάρθηκε κατά πλειοψηφία με μια ψήφου διαφορά. Επίσης το 1974 ο Ριτσαρντ Νίξον κατηγορήθηκε ως ηθικός αυτουργός στο σκάνδαλο Γουάτεργκεϊτ. Ο οποίος παρατήθηκε προτού φθάσει το θέμα στη Βουλή των Αντιπροσώπων, καθώς ήταν σαφές ότι εκτός από τους Δημοκρατικούς και ενας μεγάλος αριθμός Ρεπουμπλικάνων Γερουσιαστών θα ψήφιζε την παραπομπή του. Το δε 1998 βρέθηκε ο Μπίλ Κλίντον κατηγορούμενος ενώπιον του Ανωτάτου Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου. Διότι είπε την ψεύτικη φράση: "Δεν γνωρίζω αυτή τη κυρία Λιουίνσκι, για την ανάρμοστη σεξουαλική σχέση του με την ασκουμένη στο Λευκό Οίκο Μόνικα Λιουίνσκι. Τον Φεβρουάριο του 1999, 13 μήνες αφότου είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο, ο Κλίντον ζήτησε δημοσίως "ΣΥΓΝΩΜΗ" και απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες και έτσι ολοκλήρωσε τη δεύτερη θητεία του. Άρα λοιπόν ο Τράμπ μπορεί, όπως και ο Κλίντον, να χρησημοποιήσει την τακτική της συγνώμης και να εκλεγεί ξανά για δεύτερη τετραετία ως Ένοικος του Λευκού Οίκου. Καρβας.
