Saturday, January 21, 2017


Είναι «Hellenic Parade», και όχι «Greek Parade».

 

Εισήγηση: του Βασίλη Καρβέλη. 

Προς:         Τον κ. Πρόεδρο Ομοσπονδίας Νέας Υόρκης.

Θέμα:         Το λήμμα «Greek» στην Αφίσα της Παρελάσεώς μας.

 

Αξιότιμε πρόεδρε κύριε Π. Γαλάτουλα.

Ξεκινώ την γραπτή μου πρόταση με την πίκρα του Υφυπουργού Εξωτερικών κ. Τέρενς Κουίκ από τους ομογενείς στη Τάμπα της Φλόριδας. «Πίστευα ότι ερχόμουν σε ομογενείς που κρατούν την γλώσσα της πατρίδας. Αλλά με αιφνιδιάσατε. Με μπερδέψατε. Στενοχωρήθηκα. Διότι στη σημερινή εκδήλωση άκουγα τις Ελληνίδες και τους Έλληνες να βάζουν στην άκρη τη γλώσσα της πατρίδας μας. Παρά το ό,τι όλοι οι προηγούμενοι Έλληνες μίλησαν αγγλικά, εγώ θα επιλέξω τα Ελληνικά που είναι και η μητέρα όλων των γλωσσών». Κατεχόμενος λοιπόν με την ίδια δυσαρέσκεια για την υποβάθμηση της φωνής των Αγγέλων (γλώσσα Ελληνική) και με γνώμονα των Ελλήνων προγόνων μου την αρχαία φιλοσοφική ρήση: «Όστις εκ φόβου του γλώσσαν εγκλήσας έχει, κάκιστος είναι νυν τε και πάλαι δοκεί», έρχομαι να μιλήσω ενώπιόν σας ελεύθερα, ειληκρινά και ευθέως για το θράσος και την αναίδεια του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Νεας Υόρκης να ανακοινώνει στο κοινό την «Hellenic (Ελληνική) Παρέλαση» με to ξενόφωνo λήμμa «Greek (Γραική) Παρέλαση». Σκοπός μου είναι να επισημάνω ότι η Αφίσα είναι ένα Ομογενειακό ζήτημα που αξίζει να συζητηθεί, ώστε να αναπληρωθεί η ξενόφωνη φράση «Greek Parade» σε «Hellenic Parade». Περίμενα να μας διδάξουν στις «Πανομογενειακές» οι ομογενείς Ιστορικοί, Καθηγητές και Διανοούμενοι του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας την καλώς φημισμένη έννοια της λέξεως «Γραικός».  Που έχασε τη δήναμή της από τους τσακωμούς και διαξιφισμούς της θεολογικής πολιτικής μεταξύ Ανατολής και Δύσης και σημαίνει σήμερα το κακόν του παλιανθρώπου, του απαίσιου, του απαταιώνα, του κλέφτη. Επειδή, όμως, τόσο την Πατρίδα, όσο και την ιστορία αυτής την έχω εξ αδιαιρέτου με όλους τους Ομογενείς, έχω και εγώ ηθικόν χρέος και υποχρέωση προς τους γονείς μου και βεβαίως προς τους Ήρωες του ’21, να τιμήσω τη γνήσια Ελληνική τους Γλώσσα απαγορεύοντας την Ομοσπονδία Νεας Υόρκης να μπασταρδεύει την «Hellenic Παρέλαση» με την Παρέλαση του Greek των Αμερικανών. Γιαυτό ως Hellen, (και όχι Greek), που βρίσκεται πιστός στις επάλξεις των Πανομογενειακών αγώνων για την βελτίωση της προόδου μας στην Hellenic (και όχι Greek) Parade, η οποία μου μεταδίδει λογικούς συνειρμούς και μου διεγείρει συναισθήματα όπως το «Ελεύθειν έρα» = «Ελεύθερα» = «Πηγαίνω όπου αγαπώ» = «Ελευθερία», έχω στο παρελθόν αναζητήσει, με την μεγαλύτερη σεμνότητα, την θεραπεία του τραύματος στην πνευματικότητα της Hellenic Παιδείας μου, που επέφερε το όνειδος της ασέβειας του Greek Parade στην Αφίσα της Hellenic Parade στην 5η Λεωφόρου της Νέας Υόρκης. Δυστύχως, οι επανειλημμένες μου εκκλήσεις για να σταματήσει η πλύση εγκεφάλου με την φαυλότητα του «Greek Parade», έχουν απαντηθεί μόνο με αδικίες του τραμπουκισμού «κάτσε κάτω και σκάσε». Όπως τότε έτσι και τώρα διαβεβαιώνω ότι είναι ιστορικώς αποδεδειγμένο πως στην Αρχαία Ελλάδα μιά λέξη που περιέγραφε τόπο μεταφέρεται και στον κάτοικο αυτής ως επίθετον, όπως οι αρχαίοι σοφοί ο Σόλων ο Αθηναίος, ο Πιττακός ο Μυτιληναίος, ο Περίανδρος ο Κορίνθιος κλπ. Ο Αριστοτέλης στα «Μετεωρολογικά» σημειώνει ότι «στη περιοχή της Δωδώνης στην Ήπειρο κατοικούσαν οι Σελλοί που αποκαλούνταν τότε Γραικοί και τώρα Έλληνες». Την ίδια πληροφορία δίνει και το Πάριο Μάρμαρο γράφοντας  «Αφού Έλλην Δευκαλίωνος Φθιώτιδος εβασίλευσε και Έλληνες ωνομάσθησαν, το πρότερον Γραικοί καθούμενοι». Ο δε Θουκυδίδης  στο Β 23 αναφέρει: «παρερχόμενοι δε οι Πελοπονήσιοι Ωροπόν την Γήν την Γραικήν καλούμενην». Μάλιστα ο Όμηρος απαριθμώντας στον κατάλογο των «Νεών» τις μεγάλες πόλεις (Ιλ. Β498) που έλαβαν μέρος στον πόλεμο της Τροίας περιλαμβάνει και τη πόλην Γραία (γριά) που ήταν στην επικράτεια των Βιωτών και οι κάτοικοι αυτής, οι Γριές (Γραικοί), ίδρυσαν την αποικία Κύμη (8ος αιώνας π.Χ.) στην Ιταλία. Όπου οι κάτοικοι της αποικίας αυτής ονομάστηκαν στα Λατινικά Graeci = Γραικοί και στα Αγγλικά Greeks από το λατινικό Grex που σημαίνει πλήθος ατόμων που ενεργεί με έναν τρόπο ομαδικό και τυφλό, όπως η αγέλη των ζώων. Παρόλου που οι Ρωμαίοι θαύμασαν και επηρεάστηκαν σημαντικά από τα επιτεύγματα του Hellenic πολιτισμού, εξ ου και η γνωστή δήλωση του Οράτιου: Graecia capta ferum victorem cepit (Hellas, αν και κατελήφθη, αιχμαλώτισε τον άγριο κατακτητή της). Εντούτοις μετά τη στέψη από τον Πάπα Λέοντα Γ΄ του Καρλομάγνου, βασιλιά των Φράγκων, ως Ρωμαίου Αυτοκράτορα στις 25/12/800, ενέργεια που τελικά κατέληξε στην ίδρυση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η Λατινική Δύση άρχισε να υποστηρίζει τους Φράγκους και να αναφέρεται στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κυρίως ως Αυτοκρατορία των Grex = Greeks. Η Άλωση της Νέας Ρώμης (Κων/πολης) το 1204 από την Δ' Σταυροφορίας των Φράγκων ήταν η αιτία να γεννηθεί το μεγάλο μίσος ανάμεσα στους Ορθοδόξους και στους Καθολικούς. Αυτή η αντιπάθεια στο κάθε τι το Hellenic έφερε στην Αγέλη = Grex = Greeks της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στο ζενίθ την έννοια του Greculus για τους Hellens = Greeks της Οικομένης. Από τότε έως σήμερα η λέξη Greek εννοεί τον αγροίκο, αμόρφωτο, ανάξιο πολίτη του Κόσμου. Δεν μπορώ να πιστέψω πως είναι δυνατόν η ανθρωπότητα να γνωρίζει την Ομοσπονδία μας ως «Hellenic Societies» και την Παρέλασή μας ως «Greek (απαίσια) Parade». Αφού «Εθνικό είναι ότι είναι αληθινό».

   Με Hellenic υπόληψη (και όχι Greek).   Καρβας                        

Saturday, January 14, 2017


Πρότασις προς τον Πρόεδρο Ομοσπονδία Νέας Υόρκης,

                                          Κύριον Πέτρον  Γαλάτουλαν.

            

            

 

Θ έ μ α:

Πρότασις Τελετάρχη για την Παρέλαση του 2017.

 

 

Αγαπητέ Αδελφέ εν τω Χριστώ υμών κ. Πέτρο,

Εύχοντας  «Καλή Παρέλαση» σας καλησπερίζω εγώ ο εν την Εκκλησία Βασίλης και  εν τη Πολιτεία Καρβέλης. Νιώθοντας το τεράστιο βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί στους ώμους μου για τον ευγενή χρή της Ομογένειας προς το μέλλον της φιλοξενίας του Ελληνισμού μου στην 5ην Λεωφόρο, προτείνω με σωφροσύνη για Τηλετάρχη στην φετινή Παρέλασή μας τον τέως νεουρκέζο μεγιστάνα και νυν πρόεδρο των ΗΠΑ κύριον Ντόναλτ Τραμπ. Ως ελάχιστον τίμημα προς την γενναιοφροσύνη που αποδέχεται η Ομογένειά μας στη 5η Λεωφόρου από τους φιλόξενους ηγέτες της Νέας Υόρκης. «Η καλύτερη αμοιβή είναι η αναγνώριση» μας λέγει ο Σαίξπηρ και στην προκειμένη περίπτωση της Παρελάσεώς μας η εξέχουσα ανταμοιβή μας προς τους κατοίκους του Μανχάταν είναι η εκτίμηση της μεγαλοψυχίας των προς το δοξασμένο ελληνικό ιδεώδες της Ιεράς Ελευθερίας του ’21. Που την γνωρίζουμε «από την κόψη του σπαθιού την τρομερή» και είναι «από τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα Ιερά». Διαλέγοντας λοιπόν, ως Grand Marshal της Παρέλασής μας τον κάτοικο του New York City τον κύριο Donald Trump, διδάσκετε στη Νεολέα της Ομογένειας πως να ευγνωμονούν τους φιλόξενους ανθρώπους της πρωτεύουσας του Κόσμου αύριο. Που θα κουβαλάνε τα παιδιά τους από τα 4ρα σημεία της Αμερικής στη 5η Λεωφόρο της Οικουμένης και δίδοντάς των στο χέρι την γαλανόλευκη θα τα προστάζουν να παρελάσουν με υπερηφάνεια «ΕΛΛΗΝΙΚΗ». Και να βροντοφωνούν το:

                                                                                                  
   Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη                                                                                                                    
   περπατώντας η Δόξα μονάχη

    μελετά τα λαμπρά παλληκάρια,

    και στην κόμη στεφάνη φορεί,

    καμωμένο από λίγα χορτάρια

   που είχαν μείνει στην έρημη γη.

                                                                                  

                                                                                            Μετά  υπολήψεως 

                                                                                           Βασίλης  Καρβέλης                             

                                                                        

 

 

ΥΓ: Σχετικά με την εφαρμογή «τήρηση του Κανώνα» του Καταστατικού της Ομοσπονδίας, περί      Διαδικασίας κρίση και αναγόρευση Τηλεταρχών Παρελάσεως, έχω να σας αναφέρω το εξής. Εκπλήρωσα  του Καταστατικού την υποχρέωση «να εξακριβώσω αυτοπροσώπως εάν ο κύριος Donald Trump δέχεται και του είναι δυνατόν η πρότασή μου για Grand Marshal. Αλλά ήταν αδύνατον να συναντηθώ μαζί του, λόγο του υπερφορτωμένου προγράμματός του.

 

 

 

Wednesday, January 4, 2017


100 χρονια από το Άγιο Ανάθεμα της Εκκλησίας κατά Βενιζέλου.

Φεύγοντας το 2016 έκανε Αιώνιο το ευλογημένο από την Άγια Μητέρα Εκκλησία «Ανάθεμα», που εξαπέλυσε στις 12 Δεκεμβρίου 1916 η Ιερά Σύνοδος των Αθηνών κατά του μεγαλυτέρου πολιτικού της Ελλάδας (7 φορές πρωθυπουργός της επί 12 χρόνια και 5 μήνες) Ελευθερίου Βενιζέλου. Αιωνία λοιπόν η μνύμη της Άγιας Κατάρας της Ελληνικής Ορθοδοξίας κατά του Έλληνα, που πήρε τα σύνορα της Ελλάδας από τη Μελούνα και τα έφτασε μέχρι την Κωνσταντινούπολη με την Σύναψη της Βαλκανικής Συμμαχίας και τους νικηφόρους του πολέμους του 1912-1913 κατά των Τούρκων (Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος) και κατά των Βουλγάρων (Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος). Αιωνίως αξέχαστη έχει γίνει η χριστιανική καταδίκη: «Κατά Ελευθερίου Βενιζέλου, φυλακίσαντος αρχιερείς και επιβουλευθέντος την Βασιλείαν και την Πατρίδα, Ανάθεμα έστω.» κατά του ανθρώπου που ελευθέρωσε από τους Τούρκους τη Δυτική Μακεδονία, την Ήπειρο, την Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία, τη Δυτική και ανατολική Θράκη, που είχε δώσει ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και η Κυβέρνησή του στους Βουλγάρους με την υπογραφή της συνθήκης του Βουκουρεστίου στις 28 Ιουλίου 1913 (τάδε έφη η Πηνελόπη Δέλτα). Είναι πιά αιωνόβιον το διάβασμα, στο Πεδίο του Άρεως, της μισαλλοδοξίας προς τον «Σατανά Βενιζέλο» από ένα πλήθος βασιλοφρόνων από δεσπότες, ιερείς και πιστούς χριστιανούς. Γιατί ο Κρητικός πολιτικός δεν έκανε τα χατήρια του βασιλιά Κωνσταντίνου και ικετεύανε τον Ύψιστο Χριστό τους όπως εν αυτού (Βενιζέλου) ενσκήψωσι: Τα εξανθήματα του Ιώβ. Η λέπρα του Ιεχωβά. Ο μαρασμός των νεκρών. Το τρεμούλιασμα των ψυχορραγούντων. Οι κεραυνοί της κολάσεως. Και αι κατάραι και τα αναθέματα των χριστιανών. Αυτό το ελεεινό θέαμα του Ορθοδόξου όχλου, ο οποίος τυφλά και εκουσίως συμετέχει στην αηδιαστική πρωτοβουλία της Εκκλήσιας, την "ατιμωτική-πράξη αναθέματος" και με σύνθημα "Ο φονεύων Βενιζελικό δεν φονεύει άνθρωπον" φορτώνεται πέτρες μεγάλες και μικρές και τις ρίχνει στο Πεδίο του Άρεως σε πολιτικό του, έχει ξεφτιλίσει τον ελληνικό Λαό. Γιαυτό τη νύχτα, θλιμμένοι πατριώτες, πήγαιναν κρυφά και στόλιζαν με λουλούδια της εποχής την άμορφη αυτή σιχαμένη μάζα από πέτρες όλων των μεγεθών και σχημάτων στα χώματα του Πεδίου του Aρεως. Το πρωί όμως, οι αρχές έβαζαν και μάζευαν βιαστικά τ' αφιερώματα αυτά των πιστών, ώστε να είναι ευδιάκριτη η ασχημιά της ντροπής της Θείας Οργής από την Ορθοδοξία κατά του χριστιανικά βαπτισθέντος Πιστού της κ. Βενιζέλου, προς ανατροφή του ελληνικού λαού. Έτσι θα ξέρει και θα θυμάται πως ο πρωθυπουργός της χώρας είναι αναθεματισμένος με τα ανόητα και μάταια πράγματα που είναι οι κατάρες της Άγιας Εκκλησίας, όταν οι ιερείς Αυτής γίνονται όργανα πολιτικών παθών. Οι οποίοι ως ανώτερα είδη ανθρώπου (της Χριστιανοσύνης) χρησημοποίησαν την τακτική της χριστιανικής «Ευσπλαχνίας», που κάνει μεταδοτικό τον πόνο και προκαλεί μια ολοκληρωτική απώλεια της ενεργητικότητας και της ζωτικότητας του ατόμου, προς το βασιλικό Στέμα. Έτσι εξαπέλυσαν πόλεμο μέχρι θανάτου εναντίον του ανώτερου τύπου Έλληνα ανθρώπου· καταδίκασε όλα τα θεμελιώδη ένστικτα του τύπου αυτού· και, διυλίζοντας αυτά τα ένστικτα, έβγαλε το χειρότερο κακό: «Τον δυνατό Πατριώτη, ως τυπικό παράδειγμα προς απόρριψη, τον «διεφθαρμένο άνθρωπο». Διδάσκοντας έτσι ότι οι ανώτερες αξίες του πνεύματος για την Πατρίδα είναι κάτι αμαρτωλό, κάτι παραπλανητικό –πειρασμοί. Κάτι που είχε ως αποκορύφωμα (κερασάκι) τα Νοεμβριανά (στη τούρτα). Τα γεγονότα που άρχισαν από το Νοέμβριο του 1916 και έμειναν γνωστά ως Νοεμβριανά, είχαν ως αποτέλεσμα ένα άνευ προηγούμενου «πογκρόμ» εναντίον των Βενιζελικών της πρωτεύουσας με άγνωστο αριθμό δολοφονιών, ληστειών, βασανισμών, φυλακίσεων και αγρίων εκδιώξεων σε εκατοντάδες επώνυμους φιλελεύθερους πολίτες μεταξύ των οποίων και ο Δήμαρχος Αθηναίων Εμμανουήλ Μπενάκης. Οι διώξεις αυτές επεκτάθηκαν και σε περιοχές εκτός των Αθηνών. Τότε ήταν που εφευρέθηκαν οι πρώτες «δηλώσεις μετανοίας» όπου τα θύματα των διώξεων βασανίζονταν για να υπογράψουν εναντίον του «προδότη» και «στασιαστή» Βενιζέλου. Ως αντίδραση σε αυτές τις πρωτοφανείς διώξεις εναντίον των φιλελευθέρων η Προσωρινή Κυβέρνηση κήρυξε έκπτωτο τον Κωνσταντίνο και ενημέρωσε τους κατά τόπους αντιπροσώπους τους: «Τα τραγικά γεγονότα των Αθηνών, όπου τόσοι εκ των συναγωνιστών μας εύρον μαρτυρικόν θάνατον και εδιώχθησαν σκληρώς, εδημιούργησαν μεταξύ του αιμοσταγούς Βασιλέως και του Έθνους χάσμα αγεφύρωτον. Όπως επιβάλη τήν τυραννίδα του δέν εδίστασε νά θυσιάση τά υπέρτατα συμφέροντα του ελληνισμού εις τούς εθνικούς ανταπαιτητάς μας μέ τήν πρόθεσιν νά βοηθήση τήν γερμανικήν νίκην, εφ' ης καί μόνης ηδύνατο νά εδραιώσει τήν ελέω Θεού βασιλείαν του. Έτσι δεν εδίστασε επίσης, νά στρέψη τά ελληνικά όπλα κατά των στρατιωτών, των οποίων οι πατέρες έχυσαν το αίμα των υπέρ της ελληνικής ανεξαρτησίας. Επωφελούμενος δέ της ευκαιρίας, εξαπέλυσε τόν βασιλικόν του στρατόν εις σφαγήν εκείνων, οίτινες διετήρησαν άκαμπτον μέχρι τέλους το εθνικόν φρόνημα.». Δυστυχώς τόσο χαμηλά φτάσανε οι Ορθόδοξοι των ανακτόρων και οι πολιτικάντηδές των. Προκειμένου να εξοντώσουν πολιτικά τον μεγάλο  πολιτικό Ελευθέριο Βενιζέλο έσυραν και κατέβασαν την Εκκλησία στο ευτελιστικό πεζοδρόμιο και την κατέστησαν θεραπενίδα ανομολόγητων  ποταπών πολιτικο-οικονομικών συμφερόντων. Ας είναι το αιώνιο θλιβερό αυτό περιστατικό του 1916 ένα χρηστικό μήνυμα για τη σημερινή Ιεραρχία της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η οποία διαιωνίζει, απαθέστατα, την μνησικακία της κατά των αντιφρονούντων της υμνολογόντας λειτουργικώς και αγιογραφικώς την Κυριακή της Ορθοδοξίας τον οχετό ύβρεων του «Τριωδίου», το οποίον περιέχεται στο «Συνοδικόν της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου υπέρ της Ορθοδοξίας», ενατίον κάθε τινός Ελληνικού, στον τόπο του Δία και του Σωκράτη. Μάλιστα δε μέσα σε επίσημο κλίμα, παρούσης της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας, υποχρεώνει το ποίμνιό της να φωνάζουν όλοι μαζί «ΑΝΑΘΕΜΑ» τρεις φορές σε κάθε στάση της περιφοράς των Εικόνων.

Ντρέπομαι για το καντάντημα της ελληνικής φυλής μου και για την συμφορά του Ελληνικού Έθνους μου.      Καρβας.