Η ΕΛΛΙΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ, Η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΕΤΡΑ ΣΤΗΣ ΓΗΣ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ.
Ένα από τα πικρότερα αισθήματα που, ως τέκνον προερχόμενο από τους μακαρίους και ανδρείους του χρυσού γένους της ανθρωπότητας «Έλληνες», απόκτησα στη ζωή μου από την χριστιανοσύνη της ελληνικής μας Εκκλησίας είναι η αφή του συναισθήματος «ντροπή». Τι όνειδος και ασέβεια ο εξευτελισμός που έχουν φέρει στην ελληνική οντότητα οι ρασοφόροι όταν με τα άγια στόματά τους κηρύττουν, χωρίς καν να κοκκηνίζουν ότι για να είσαι Έλληνας πρέπει να είσαι Χριστιανός. Γιαυτό με την ευκαιρία της φετεινής εορτής των γραμμάτων της χριστιανικής παιδείας, που καθιερώθηκε το 1842 από την σύγκλητο του Πανεπιστημίου Αθηνών, νοιώθω υποχρέωσίς μου προς την μαθητούσα νεολαία μας να τονίσω το λόγο της αληθείας. Με μοναδική φροντίδα να την υψώσει σε άξιους ερευνιτάς και κριτάς της θεϊκής εντολής των Δελφών «γνώθι σαυτόν» των Ελληνικών Γραμμάτων. Ώστε να πάψει να συμβιβάζεται με τό άγιο ψέμμα ότι: οι Φωστήρες της Οικουμένης είναι οι τρείς Ιεράρχαι της Ορθόδοξης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Και να γνωρίζει πως οι ρίζες της μεγαλειότητας αυτής, ως άνθρωπος, είναι η ιστορική κληρονομιά τής ανθρωπότητας, οι φιλόσοφοι της Αρχαίας Ελλάδος. Αφού ο δημιουργός και φορέας τού υψηλού της πολιτισμού είναι, εδώ και χιλιετερίδες, το πρώτο στο κόσμο φωνιτικό αλφάβητο που εδημιούργησε το 1.000 π.Χ. η πνευματική αφοσίωση των Αρχαίων Ελλήνων. Όπου εμφανίζονται Γράμματα για τα φωνήεντα και για τα σύμφωνα και βάσει αυτών ο προφορικός λόγος μετατρέπεται σε γραπτός με συστηματική γραμματική σύνταξη. Κι έκτοτε η γήινη σύνθεση Θεού και ανθρώπου, ζωής και Φύσης, πολιτισμού και επιστήμης είναι τα Ελληνικά Γράμματα, τα οποία κοσμογνωρίστηκαν και είχαν μείνει σαν πρώτη γλώσσα της Οικουμένης απο το 200 π.Χ έως το 400 μ.Χ. Δηλαδή έξι (6) ολόκληρους αιώνες πριν ακόμη οι τρεις Ιεράρχες αναλάβουν, ως πατέρες της Εκκλησίας, την εξουσία της χριστιανοσύνης. Δεν νομίζω ότι είναι υπερβολή και σωβινισμός ο ισχυρισμός ότι η ανωτέρα γλωσσική μόρφωση ενός ανθρώπου και η ευχέρειά του να εκφράζεται καλύτερα, ακριβέστερα και εντυπωσιακά -όπως οι τρεις Ιεράρχες- εξαρτάται και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου του με λέξεις της ελληνικής Γραμμα-τείας. Κάτι που το διαβεβαίωσε η σκέπη της Ορθοδοξίας, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, λέγοντας στην ελληνική εφημερίδα το Βημα τό εξής. «Η Ορθόδοξος Εκκλησία κατά τό ανθρώπινον και ιστορικόν στοιχείον οφείλει πολλά εις τον ελληνισμόν, αλλά δεν ταυτίζεται προς αυτόν». Δηλαδή αναγνωρίζεται το βάθρο πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε η ελληνική ηθική του Χριστιανού. Το οποίον είναι ο πολιτισμός που φώτιζε την Αρχαία Ελλάδα μας και ο οποίος στάθηκε στο στερέωμα αυτής σαν υπέρλαμπρο αστέρι τής Βηθλαέμ, εκπέμποντας φώς αιώνιας πνευματικότητας, πάνω στο οποίο έστεκε και στέκει ακόμη ο αρχαίος κόσμος της. Που είχε ως έργο ζωής του τήν τέχνη, την ποίηση, την ρητορία, την επιστήμη και τη πίστη προς τους θεούς του Ολύμπου. Και αυτός ο πλούτος της γνώσης των προγόνων μας είναι η ελληνική Γλώσσα, που σαν διαμαντόπετρα στης Γης το δακτυλίδι είναι η εικόνα της ψυχής της νόησης. Αφού η ελληνική γλώσσα είναι αυτή που ομιλεί, αυτή που εμπνέει, αυτή καθοδηγεί, αυτή ξεσηκώνει, αυτή σαλπίζει, αυτή καλεί, αυτή εμψυχώνει, αυτή ελληνοποιεί τον άνθρωπο σε γνήσιο Έλληνα της Αρχαίας Ελλάδος και όχι σε πλαστό Γραικό της Ιταλικής Μέγα Γκρέτσια. Γιαυτό η ίδια παραμένει ακόμη η σφραγίδα του αληθινού νοήματος στη σύγχρονη θεολογία, φιλολογία, ιστορία, ιατρική, φαρμακευτική, αστρονομία, τεχνολογία και κοινωνία. Αυτός είναι ο ελληνικός πολιτισμός και όχι παζάρι με σουβλάκι, μπουζούκι και συρτάκι, που θέλει να τον παρουσιάζει η Εκκλησία στις ελληνικές κοινότητές μας. Και για να πραγματοποιηθεί το «Ελπίζω και εύχομαι εντός δεκαετίας να υπάρχει μία μόνο Εκκλησία, η Αμερικανική Ορθόδοξος, με μια μόνο γλώσσα την αγγκλική», που είπε το 1968 στο «Bulletin» ο μακαρήτης Ιάκωβος Κουκούζης, επιβάλλονται τα Αγγλικά στη Θεία Λειτουργία με αποφάσεις της στην 20ην κληρικολαϊκή της. Με αποτέλεσμα να γίνονται ιεροτελεστίες στα Αγγλικά δια ελληνόφωνο ακροατήριο. Ο δε κυνισμός της Αγίας εκκλησιαστικής Ρόμπας έχει ξεπεράσει τα όριά του με το από τη μιά μεριά να έχει καθιερώσει ως ακίνητη την Δεσποτική εόρτή των ελληνικών Γραμμάτων στις 30 του διπροσώπου (αλήθεια+ψεύδος) Θεού Ιανού (Ιανουαρίου), και από την άλλη να τελεί, μέσα στο Ναό της αληθείας του Χριστού, την Θεία Λειτουργία της στα Αγγλικά. Με αυτό τον εμπαιγμό της ελοχεύεται η καταπάτηση του ελληνισμού, τεκμηριομένη με το γεγονός ότι στίς ΗΠΑ ομιλούνται 104 γλώσσες και μεταξύ των ολίγων που παρακμάζουν είναι η ελληνική. Κι αυτή η παρακμή των Ελληνικών Γραμμάτων κάνει το σχολείο μας ανίκανο για ελληνική μόρφωση. Λησμονούν τα άγια Κοράκια (Σπηρίδωνος ρήση) πως απορρίπτοντας τα ελληνικά, διαγράφουν μαζί με τις ρίζες και το προγονικό παρελθόν τού σημερινού χριστιανο-πολιτισμού μας και τις 63.000 ελληνικές λέξεις τής Αγγλικής (το 1/3 δηλαδή). Τις 40.000 λέξεις τής Γαλλικής και το 15% τής Λατινικής που ειναι η μητέρα των προηγουμένων. Και η ασέβειά τους αυτή προς τον άγιον πνευματικόν πατέρα «ελληνική Γλώσσα» υποβιβάζει τον ανθρωπισμό τους στην εποχή που ο άνθρωπος ζούσε στις σπηλιές και ο Σελλός = Ελλός = Έλλην δοξολογούσε το 2.600 π.Χ. τον θεό του Δία και την γυναίκα αυτού Διώνη στο λατρευτικό κέντρο της Αρχαίας Δωδώνης του. Το οποίον κατεδάφισε ο 1ος χριστιανός αυτοκράτορας και μεγαλύτερος εχθρός του ελληνισμού «Μέγας Θεοδόσιος» το 391 και επάνω στα ερείπιά του έχτισε χριστιανική Εκκλησία για το Χριστιανισμό. Που τον αναγνώρισε με διάταγμά του το 392 ως επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και απαγόρευσε τους Ολύμπιους θεούς με ποινή θανάτου στους ιερείς και δήμευση της περιουσίας των αρχαίων ελληνικών μνημείων του Δωδεκάθεου. Ιστορική για την σκληρότητά της έχει μείνει η εν ψυχρώ σφαγή 15.000 Θεσσαλονικέων στον Ιππόδρομο, ως τιμωρία γιατί δεν προσκυνούσαν τον «Άγνωστον Θεό» τους ως Μεσσία των Ιουδαίων. Επίσης απαγορεύει τη λατρεία του θεού Σέραπις και πυρπολεί το Σεράπειον στην Αλεξάνδρεια, όπου εκαήκανε πολλά ελληνικά συγκράμματα που υπήρχαν στην βιβλιοθήκη του. Ταυτοχρόνως δε, εσταμάτησε και την ιερή τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων, ως ασύμβατη με την νοοτροπία του Χριστιανισμού του. Κι αυτή η βία προς τον ελληνισμό συνεχίζεται να διαπράτεται από τους κληρικούς της χριστιανικής πνευματικής μας ποιμαντορίας, οι οποίοι στηρούνται τον μεγάλο άνδρα τού Φαναρίου, Μελίτων, πού θα τούς καλούσε να μην παίζουν στα ζάρια τον ομφάλιο λώρο ανάμεσα στην Ορθοδοξία και Ομογένεια. Γιαυτό παροτρύνω στους σχολικούς μας στόλους να προσέξουν να μην αλλοιωθούν και μολυνθούν σκεπτόμενοι τι θα πεί αυτός ο κακόβουλος χριστιανικός περίγυρος που μιά ζωή κατακρίνει τον Έλληνα, γιατί διαφέρει και απέχει από το σύστημα της υποδούλωσης του ανθρωπίνου πνεύματος και σώματος. Σκεφτήτε πως οι ρίζες της μεγαλειότητάς σας ως άνθρωπος είναι οι φιλόσοφοι της Αρχαίας Ελλάδος. Η δε ασέβεια προς τους πνευματικούς μας αυτούς πατέρες υποβιβάζει τον ανθρωπισμό σας. Και για να μην φτάσετε στην προελληνική ασημαντότητα του ανθρώπου πρέπει, υπενθυμίζοντας στο εαυτό σας ‘οτι έχετε φτερά και τα φτερά σας δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα, να επιστρέψετε στις ρίζες του ανθρωπίνου πνεύματος, τα ελληνικά Γράμματα. Γιαυτό μορφωθείτε και κατακτήστε την μάθηση των ελληνικών Γραμμάτων στα σχολεία, πανεπιστήμια και όποιες σχολές σας ανοίγουν το δρόμο για την ανατροπή του στημένου σκηνικού κατά της ελληνικής σας γλώσσας. Αναζητόντας λοιπόν στα σχολεία την αλήθεια του εαυτού σας και αναθεωρόντας τις γνώσεις σας περί του είναι σας θα κρατήσετε ψηλά τα ιδανικά που έχετε ως Έλληνες, ώστε να είσθε ο καθαρός εαυτός σας. Παραμένοντας έτσι στη μετριοπάθεια του εγνωσμένου ισχυρού και όχι του συμπλεγματικού εξουσιομανή και θριαμβεύοντας οι ελληνικές σας αξίες θα φύγουν τα σύννεφα, που σκεπάζουν τα Ουράνια του Ελληνικού πνεύαματος, ώστε να μπορέσει να λάμψει η ακτινοβολία των ελληνικών Γραμμάτων και να φωτίσει ξανά όλη τη ανθρωπότητα. Και λούζοντας με εθνική υπερηφάνεια όλους εμάς τους Ομογενείς, θα νοιώθουμε ξεκούραστο το κουβάλημα επι τους ώμους μας την βαριά κληρονομιά μας που λεγεται «Ελληνισμός». Εσείς, η νειώτη της Ομογένειας, είσθε η ελπίδα όλων αυτών που περάσαμε και δεν ολοκληρώσαμε το έργο μας, αλλά ακόμα προσπαθούμε περιμένοντας εσάς να σταθήτε καλύτεροι, να κάνετε περισσότερα, και να δώσετε υπόσταση στην ελπίδα που εμείς σαν φωτίτσα που τρεμόπαιζε χτυπημένη από τους ανέμους, την φυλάγαμε υπομονετικά μήν σβήσει ο καθένας μέσα στην καρδιά του, περιμένοντας να την παραδώσουμε σε εσας τους επόμενους για να φουντώση. Κρατήστε ζωντανές τις ελπίδες και το όραμα ενός ολόκληρου πολιτισμού, που η μοίρα τού έπαιξε ένα πολύ άσχημο παιχνίδι. Εσείς σαν παιδιά της Ελλάδας νοιώστε το βάρος της ευθύνης, αλλάξτε τον ρου των γεγονότων και φέρτε πάλι πίσω ελεύθερη την πατρίδα μας από μίσος της Χριστιανοσύνης, για να υπάρξει ξανά ο ελεύθερος Έλληνας άνθρωπος της Οικομένης. Δώστε πνοή στην δολοφονημένη μας συνείδηση που ψυχοραγούσε χωρίς ποτέ να παραδεχθεί την αφάνειά της και ξαναζωντανέψτε αυτήν που ποτέ δεν πέθαινε γιατί καρτερούσε. «Αγρίμια κι αγριμάκια μου», που έλεγε ο μεγάλος μας τραγουδιστής Νίκος Ξυλούρης, πιάστε τις κορφές, ανένταχτοι κι ελεύθεροι κι αγωνισθείτε για την μεγάλη ανατροπή του σκηνικού. Αγωνισθείτε τον μεγάλο, ωραίο και τίμιο αγώνα τού πολιτισμού. Αλλιοώς θα απαληθεύσετε τη θεωρία του Γερμανού Ιστορικού Φαλμεραγιέρ ότι οι Νεοέλληνες έχουν αφομοιωθεί απο τους επιδρομείς και σαν έθνος πιά δεν έχουν καμιά σχέση με την ένδοξη κλασική Ελλάδα.
Σας ευχαριστώ. Βασίλης Κ.
