Σε όποια Πανομογενειακή κι αν βρεθώ, η Ομοσπονδία Νέας Υόρκης με πληγώνει.

«Τι είναι η πατρίδα μου; Μην είν’ οι κάμποι; Μην είναι τ’ άσπαρτα ψηλά βουνά; Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει;» έλεγε το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη που συναντήσαμε γενιές ελληνόπουλων στα βιβλία των μαθητικών μας χρόνων. Ο δε μεγάλος φωστήρας της Οκουμένης, Σωκράτης, μας συμβουλεύει το «Μητρός τε καὶ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἀπάντων τιμιώτερόν ἐστιν ἡ Πατρὶς καὶ σεμνότερον καὶ ἁγιώτερον καὶ ἐν μείζονι μοίρᾳ καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρ᾿ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι. (Πλάτωνος Κρίτων, 51α, 51β)». Δηλαδή, αυτό που μας διδάσκει ο Όμηρος στην Οδύσειά του: «Οὐδὲν γλύκιον ἧς Πατρίδος οὐδὲ τοκήων γίγνεται». Αυτή η γλύκα της Πατρίδος πρέπει να είναι ο απώτερος σκοπός των Πανομογενειακών της Νέας Υόρκης, στις οποίες εκκολάπτονται οι νεοσσοί Έλληνες ως «Πρεσβευτές της Ελλάδος». Διότι εκεί η κάθε Ελληνίδα και Έλληνας της Ομογένειας έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει και να καθορίζει, με το δικό του τρόπο και τη δική του παρουσία, επιλογές και αποφάσεις για το Ιχώρ (ζωογόνος και άφθαρτη ουσία) του «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», που δεν υπόκειται στούς νόμους της σύνθεσης και αποσύνθεσης και έρεε στο αίμα των πυροφόρων Ηρώων του 1821. Δυστυχώς, αυτή η ουσία του Ιχώρ του εθνικού συνθήματος της Ελλάδας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ», που είναι επέκταση του «Μολών λαβέ» του Λεωνίδα και των 300 Σπαρτιατών στις Θερμοπύλες και επίτευγμα του «Ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς» της Σπάρτης, το οποίον ενεργοποιείται από την ακτινοβολία του Σείριου (το Άστρο της Βηθλαέμ των Ελλήνων) και αφυπνίζει όσους έχουν Ελληνικά γονίδια (και όχι χριστιανικά της Ορθόδοξης Εβραϊκής Βίβλου) δεν γίνεται εφικτόν μέσα στην ενός ανδρός (Γαλάτουλα) «Αρχή» της Ομοσπονδίας και στον άγριο τραμπουκισμό των Πανομογενειακών.  Αφού πάνω από των Ομογενών τη μεγίστη ιδεολογία «Ελλάς» τοποθετήται η κομματική ιδεολογία της Δεξιάς του Θεού (Χριστού) και αξιότημης Αντιπολίτευσης των Μητσοτάκηδων. Έτσι η Ομοσπονδία Νέας Υόρκης ενεργεί ως πολιτικό όργανο, με επιδίωξη πολιτικών στόχων της οικογένεας Μητσοτάκη, με αποτέλεσμα να γίνεται η Αχίλλειος πτέρνα της Ομογένειας. Διότι έτσι έχει παύσει να είναι πλέον τα ύδατα της Στύγας, όπου βουτούσε τους Ομογενείς και «ῥέε δ᾿ ἄμβροτον αἷμα θεῖο ἰχώρ, οἷός πέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν = χύνουνταν το αθάνατο αίμα, ο ιχώρ, που μες στων τρισεύτυχων θεών κυλάει τις φλέβες (Ιλιάς Ε΄340)» για να τους κάνει ημίθεους «Πρεσβευτές της Ελλάδος» ορκίζοντάς τους με τον φοβερό όρκο «Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί Πάτρης». Για να μην καταντήσω προδότης της Πατρίδος μου, μαχόμενος φυσικά, υπέρ των Μητσοτάκηδων και όχι υπέρ Πατρίδος μου, επιχείρησα να αναγνώσω στην Πανομογενειακή της 31^ης Μαρτίου 2016, την παραίτησή μου από την Εθελοντική Επιτροπή Παρελάσεως στη Νέα Υόρκη το 2016. Ώστε να ενημερωθούν με τον κατάλληλο τρόπο τα μέλη της Επιτροπής Παρελάσεως σχετικά με τους λόγους της παραίτησής μου από τα εθελοντικά μου καθήκοντα προς την Παρέλαση. Δυστυχώς δεν το κατόρθωσα! Επειδή ο συμπρόεδρος της Επιτροπής Παρελάσεως Βασίλειος Γκουρνέλος προσπάθησε να με διακόψει με την θρασύτατη και βίαια συμπεριφορά τού «κάτσε κάτω ρε». Παρόλο που πρασπάθησα να συνεχίσω την ανάγνωση λέγοντάς του «Όχι δεν θα κάτσω κάτω, και τι θα γίνει δηλαδή θα με κάνετε ντά; Στο κάτω, κάτω της γραφής ποιός είσαι εσύ να μου πείς να κάτσω κάτω;». Εντούτοις ο κ. Γκουρνέλος συνέχισε να με προπηλακίζει επιβάλοντας την τραμπουκιστική θέλησή του και την τρομοκρατική άποψή του με την θηριώδη σκληρότητα τού «you are out of order», ενώ κατόπιν επέτρεψε σε παρούσα της Πανομογενειακής την ανάγνωση ποιήμοτος για την Παρέλαση. Για να αποτρέψω του κ. Γκουρνέλου την λυσσαλέα επιθυμία για φασαρία στην Πανομογενειακή δεν συνέχισα την ανάγνωση της διευκρίνισης ότι η Παραίτησίς μου έγινε για λόγους ευθιξίας απέναντι στη πατρίδα μου Ελλάδα. Για να μην υπάρχουν παρερμηνείες εκθέτω το πρωτότυπο της Παραίτησής μου και το οποίον έχει ως εξής.

        Δήλωση Παραίτησης Μέλους της Εθελοντικής Επιτροπής Παρέλασης Νέας Υόρκης 2016.

Προς το Διοικητικό Συμβούλιο της Εθελοντικής Επιτροπής Παρέλασης της Ομοσπονδίας Νέας Υόρκης.

    Κύριε Γκουρνέλε, πρόεδρε της Επιτροπής Παρελάσεως, όπως γνωρίζετε εγώ, ο Βασίλης εν τω Χριστώ και Καρβέλης εν τω Λαώ, τυγχάνω να είμαι μέλος τόσο της επιτροπής Έπαρση Ελληνικής Σημαίας στο Bowling Green στο Μανχάτταν της Νέας Υόρκης, όσο και της επιτροπής Διακίνησης (traffic control) της Παρελάσεως στην 5^η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης. Σας δηλώνω δια της παρούσας επιστολής ότι από το 1990, που συναγωνίζομαι εθελοντικά με την Δύναμη της Επιτροπής Παρελάσεως για την εκπλήρωση των καθηκών της, ο απώτερος σκοπός των Πανομογενειακών ήταν η πρόοδος της Ομοσπονδίας για μιά «καλή Παρέλαση» στη 5^η Λεωφόρου της Υφηλίου. Από την Πανομογενειακή της 10^ης Μαρτίου 2016 αυτή η μελωδία «καλή Παρέλαση» παραφράστηκε, δυστυχώς, σε «χρυσή Παρέλαση». Αφού το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας αποφάσησε σε ρυθμό «τάκα τάκα τάάάά», του τραγουδιστή Λευτέρη Χρυσού, να ξεχωρίσει τον Χρυσό Κυριάκο του πρώην προθυπουργού κ. Μητσοτάκη, ως Τελετάρχη της εδώ ελληνικής μας Παρέλασης.

 Ναί καλέ! Αυτόν τον Κυριακούλη που δήλωσε στον τηλεοπτικό σταθμό ALPHA «ψηφίζεις Κυριάκο, παίρνεις Κυριάκο» και έγινε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας με Χρυσό τηλεφωνικό κέντρο στο γραφείο του από τον μεγάλο Χρυσό χορηγό της Οικογένειας Μητσοτάκη, τον κ. Μιχάλη Χριστοφοράκο. Αυτή η επιλογή του Χρυσού Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ως επίσημου Τελετάρχη, αναβαθμίζει την Παρέλασή μας από «καλή» σε «χρυσή». Μάλιστα ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας κ. Πέτρος Γαλάτουλας μας διαβεβαίωσε στην εν λόγω Πανομογενειακή ότι «αποκλείεται τώρα (δηλ. μετά την επιλογή του Χρυσού Κυριάκου) να οριστεί Τελετάρχης ο εκπρόσωπος της Κυβέρνησης». Οπότε λοιπόν, έχουμε «διαταγή του βασιλιά και τα σκυλιά δεμένα με φίμωτρα στα στόματά τους». Ώστε να μην ακούγεται στην «Εκκλησία του Δήμου», δηλαδή στις λαϊκές συνελεύσεις των Πανομογενειακών, το γαύγισμά τους περί της απόφασης του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας «να μην καλούνται πολιτικοί από την Ελλάδα ως επίσημοι τελετάρχες με εξαίρεση τον εκπρόσωπο της Κυβέρνησης». Με αυτή την παράβαση των κανόνων του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας εγκαθίσταται η «ενός ανδρός αρχή» στη δημοκρατική διοίκηση της Επιτροπής Παρελάσεως και επομένως στην εθελοντική δημοκρατική λειτουργία των λαϊκών Πανομογενειακών. Άρα στις κινήσεις της Επιτροπής Παρέλασης θα επικρατεί του Θουκυδίδη το «Εγίγνετο τω λόγω μεν δημοκρατία, έργω δε υπό του πρώτου ανδρός αρχή». Σε απλά Αγγλικά είναι το «yes sir» της τυφλής υποταγής στον αυτάρχη «Boss». Προσωπικά εγώ ως ελεύθερος πολίτης, που γαλουχήθηκα στη λαμπρή Δημοκρατία του Κλεισθένη και στην σεισάχθεια του Σόλωνα, δεν πιστεύω σε αυτή την «ενός ανδρός αρχή» του κ. Πέτρου Γαλάτουλα. Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω δεν μου αφήνουν άλλη επιλογή, πέραν της παραίτησής μου από τα όργανα της Επιτροπής Παρελάσεως, που υπηρέτησα με συνέπεια εθελοντού από το 1990, ανταποκρινόμενος στο κέλεσμα «χρειαζόμαστε την βοήθειά σας» της Ομοσπονδίας Νέας Υόρκης. Στην οποίαν κανένας πρώην άρχων αυτής δεν ήταν σε θέση να εκμεταλλευτεί τη δύναμη, που του παραχωρούσε, μέσα στον εδώ Παρθενώνα μας το «Σταθάκειο», η Εκκλησία του Δήμου της Ομογένειας στις Πανομογενειακές. Η Οικογένεια, το Σχολείο, ο Στρατός και η Κοινωνία με δασκάλεψαν του Ομήρου το «Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί Πάτρης» και όχι περί συμφερόντων της οικογένειας Μητσοτάκη. Για το λόγο αυτό, και κατανοώντας πλήρως τη σοβαρότητα της πράξης μου, με απόλυτη ελευθερία σας ανακοινώνω ξανά ότι παραιτούμαι από εθελοντής στις επιτροπές «Bowling Green» και «traffic control». Απερχόμενος σας υπόσχομαι ότι όταν, με το καλό, ο Χρυσός Κυριάκος του Μητσοτάκη γίνει «πρωθυπουργός της Ελλάδας μου «θα γίνω χαλί να με πατήσει».    Ο ελεύθερος πολίτης, Βασίλης Καρβέλης.
ΥΓ: Αναρωτιέμαι αν οι ομογενείς συμπατριώτες μου στην σύγχρονη Οδύσσειά τους (Μετανάστευση στην Αμερικήν) κατόρθωσαν να πετύχουν τους στόχους τους και να φθάσουν στην Ιθάκη τους (Ελλάδα) και να απαλλαγούν από τον φόβο του Ποσειδώνα (του κέθε Γαλάτουλα). Επίσης διαρωτώμαι εάν έχουν συνειδητοποιήσει ότι στην Δημοκρατία των Αρχαίων και όχι Ορθοδόξων Ελλήνων «τὸν λόγον ἀξιῶ καθάπερ τὸν οἶνον μὴ πλουτίνδην, μηδ᾽ ἀριστίνδην ἀλλ᾽ ἐξ ἴσου πᾶσιν ὥσπερ ἐν δημοκρατίᾳ νέμεσθαι καὶ κοινὸν εἶναι (ηθικά 154d)· (ο λόγος να μοιράζεται —ακριβώς όπως και το κρασί— όχι με κριτήριο τον πλούτο ή την κοινωνική τάξη, αλλά εξίσου σε όλους, όπως γίνεται στη δημοκρατία· αυτό θα πει: η συζήτηση να τα περιλαμβάνει όλα). Tους δε ὑπηκόους ὁ ἄρχων παρασκευάσειε φοβεῖσθαι μὴ αὐτὸν ἀλλ᾿ ὑπὲρ αὐτοῦ (ηθικά 152 d) = Ὁ ἄρχων πρέπει νὰ κάνει τοὺς ὑπηκόους του νὰ φοβοῦνται ὄχι αὐτὸν ἀλλὰ μήπως αὐτὸς πάθει τίποτα. Τί ὠφελιμώτατον; «ἀρετή» ἔφη Θαλῆς· «καὶ γὰρ τἄλλα τῷ χρῆσθαι καλῶς ὠφέλιμα ποιεῖ. (ηθικά 153d)».
Ειλικρινά ομολογώ ότι λυπάμαι τους Ομογενείς που ενώ μπήκαν στη καρδιά μου ξεφτυλίστηκαν στα μάτια μου.
Ο Έλληνας, και όχι Ορθόδοξος, Ομογενής: Βασίλης Καρβέλης.