Η Αρχαία Δελφική   Αμφικτυονία της Ελλάδος στην Συρία το 2015.

    Αμφικτυονία: προέρχεται από το πρόθεμα «αμφί» και την λέξη «κτοίνα» που σημαίνει οικισμός και σε απλά ελληνικά «Γειτονιά». Γιαυτό αρχικά, στην Αρχαία Ελλάδα, ήταν μιά θρησκευτική οργάνωση γειτονικών πόλεων υπό την προστασία ενός θεού με Ναό κοινής Λατρείας και αργότερα εξελίχθηκε σε Ένωση Αρχαίων Ελληνικών Πόλεων – Κρατών, με επίκεντρο κάποιο ιερό κοινής λατρείας. Ο δε κύριος σκοπός της Αμφικτυονίας σε καιρό ειρήνης ήταν, η ανάπτυξη εμπορικών σχέσεων και η διοργάνωση κοινών εορτών, ενώ σε καιρό πολέμου, η διαφύλαξη των ιερών κανόνων του ανθρωπισμού, καθώς και η λήψη κοινών αποφάσεων, για την άμυνα απέναντι σε μια μη Ελληνική εχθρική δύναμη. Η Αμφικτυονία είχε ως έδρα της, αρχικά το ιερό της Δήμητρας στην Ανθήλη, κοντά στις Θερμοπύλες (Θερμαί Πύλαι = στενό όμοιο με πύλη, όπου υπήρχαν θερμές πηγές) και αργότερα συνεδρίαζε στην Ανθήλη την Άνοιξη (ηρινή Πυλαία) και στους Δελφούς το Φθινόπωρο (οπωρινή Πυλαία). Τη διοίκηση της Αμφικτυονίας ασκούσε το Αμφικτυονικό Συνέδριο και η Αμφικτυονική Εκκλησία του Δήμου. Το Συνέδριο, λοιπόν, της  Αμφικτυονίας το συγκροτούσαν 24 μόνιμα μέλη. Κύριος σκοπός του ήταν οι φυλές με ελάχιστη δύναμη να έχουν τις ίδιες δυνατότητες και την ίδια αξία με τις ισχυρές δυνάμεις εντός του Συμβουλίου. Η Διοίκηση της Αμφικτιονίας επέβλεπε τις σχέσεις ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Αμφικτιονίας. Χωρίς βεβαίως να προσβάλει τα ήθη και τους νόμους τους και είχε το δικαίωμα να τιμωρήσει τους παραβάτες, τους απείθαρχους, «ιερόσυλους» και να κηρύξει εναντίον τους Ιερό πόλεμο. Μεταξύ 590 και 589 διεξήχθει ο πρώτος Ιερός Πόλεμος ανάμεσα στην ευρύτερη συμμαχία των Θεσσαλών με τους Σικυώνιους και τους Αθηναίους (μέλη της Δελφικής Αμφικτυονίας), εναντίον της φωκικής πόλης Κρίσας. Αφορμή του αποτέλεσε το γεγονός πως οι κάτοικοι του Λιμανιού της, Κίρρα, παρενοχλούσαν τους προσκυνητές του μαντείου των Δελφών. Τα βαθύτερα αίτια του πολέμου όμως βρίσκονταν στις φιλοδοξίες των Θεσσαλών να επικρατήσουν οριστικά στην Φωκίδα και να ελέγξουν το πλουσιότατο μαντείο των Δελφών. Τελικά οι Κιρραίοι εξανδραποδίστηκαν και τα χωράφια τους αφιερώθηκαν στον Απόλλωνα, στη Λητώ και στην Αθηνά Πρόνοια. Το 449-448 π.Χ. κηρύσεται ο Δεύτερος Ιερός Πόλεμος, μια διαμάχη Αθήνας και Σπάρτης σχετικά με την ανάθεση του ελέγχου του μαντείου των Δελφών στους Φωκείς. Το 356-346 π.Χ. ξέσπασε ο Τρίτος Ιερός Πόλεμος, μετά την άρνηση των Φωκέων να πληρώσουν το πρόστιμο που τους επέβαλλε το Αμφικτυονικό Συνέδρειο. Το 339-338, που η Άμφισσα καταπάτησε ιερά κτήματα των Δελφών, έγινε ο Τέταρτος Ιερός Πόλεμος. Όπου ο Φίλιππος επικράτησε στην μάχη της Χαιρώνειας και ξεκίνησε η εποχή της Μακεδονικής Ηγεμονίας. Αργότερα οι Ρωμαίοι σεβάσθηκαν και διατήρησαν το θεσμό της Αμφικτυονίας. Το δε 30 π.Χ. ο αυτοκράτορας Αύγουστος με διαταγή του τροποποίησε την σύνθεση της Δελφικής Αμφικτιονίας, αυξάνοντας τους εκπροσώπους της από 24 σε 30. Κατά την Χριστιανική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, από το 395 που με διατάγματα του Μέγα Θεοδωσίου ο Χριστιανισμός αναγνωρίζεται ως επίσημη θρησκεία του Κράτους, ο Ιερός Πόλεμος της Δελφικής Αμφικτυονίας εμφανίζεται ως Σταυροφορία της Χριστιανικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι Σταυροφορίες ξεκίνησαν ως η ιδέα μίας Ιερής Εκστρατείας από μέρους της Αυτοκρατορίας του Χριστού, με σκοπό την απελευθέρωση των Αγίων Τόπων της Ιερουσαλήμ από τους Μουσουλμάνους του Αλλάχ. Όμως των Σταυροφοριών οι βιαιότητες και οι κτηνωδίες ήταν τέτοιας έκτασης, ώστε ο φόβος και το μίσος, που προκάλεσαν στους Άραβες και στους άλλους μουσουλμανικούς λαούς της περιοχής, να διατηρείται μέχρι τις μέρες μας. Όπως η εισβολή στο Ιράκ (2003) και οι σημερινοί (2015) Γαλλορωσικοί βομβαρδισμοί στη Συρία, οι οποίοι αποκλήθηκαν από πολλούς Άραβες ως νέες Σταυροφορίες. Τις οποίες εγώ επιφωνώ ως Πυραυλοφορίες, αφού αντί για Σταυρούς φέρνουν Πυραύλους. Η γενεσιουργός αιτία των σημερινών Σταυροφοριών (Πυραυλοφοριών) είναι η ανακοίνωση των μουσουλμάνων του ISIL (Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε) για την ίδρυση Χαλιφάτου, με τον ηγέτη τους Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι ως «χαλίφη Ιμπραήμ». Το οποίο θα φέρει αποδυνάμωση των γεωγραφικών συνόρων που επεβλήθησαν κατά την μοιρασιά των ζωνών επιρροής στη Μέση Ανατολή, από τους δύο μεγάλους νικητές Αγγλία και Γαλλία της Χριστιανικής Αμφικτυονίας  «Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος», με τη συμφωνία Σάικς-Πικό του 1916. Η πραγματικότητα είναι ότι 100 χρόνια μετά το Σάικς-Πικό τα κράτη έχουν αναπτύξει μια δυναμική ύπαρξης που δύσκολα ανατρέπεται. Για παράδειγμα η Ρωσία έχει στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή, δύο Ναυτικές Βάσεις. Γιαυτό έκανε μια πολύ έξυπνη κίνηση, προσπαθούσε εδώ και αρκετό καιρό να πείσει την αντιπολίτευση της Συρίας να καθήσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και να βρεθεί πολιτική λύση. Δέχθηκε, μάλιστα, την παραίτηση Άσαντ αλλά όχι και την ανατροπή του καθεστώτος ή την απώλεια της πολιτικής κυριαρχίας του κόμματος Μπάαθ. Κάτι που απορρίφθηκε. Οπότε η Ρωσία προσέφερε αεροπορική κάλυψη στον Άσαντ ώστε εκείνος να συνεχίσει τις χερσαίες επιθέσεις κατά του ISIS και της αντιπολίτευσης. Έτσι κατοχυρώνει το δικαίωμα να έχει ρόλο στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την μετά Άσαντ εποχή. Η απόφαση Ιερού Πολέμου της Χριστιανικής Αμφικτυονίας, για ανατροπή του Άσαντ και για προώθηση μιας σειράς ενεργειών στον επανασχεδιασμό των συνόρων με όρους φυλετικούς, θρησκευτικούς, και Κράτη πιο ομογενή, φαίνεται να έχουν παρθεί στα μέσα του 2012, μετά από επανασχεδιασμό των χώρων επιρροής ανάμεσα σε Ρωσία και ΗΠΑ. Την ίδια στιγμή μπήκαν σε εφαρμογή τα σχέδια της διάλυσης της σημερινής Τουρκίας, η οποία ονειρεύεται χαλιφάτα, σε μια εποχή όμως που άρχισε ήδη η αντίστροφη μέτρηση για την οικονομίας της και τη συνοχή της. Κομμάτια της σημερινής Τουρκίας θα απαρτίζουν τους νέους κρατικούς σχηματισμούς με κυρίαρχο εκείνο του Κουρδικού. Το πρόβλημα, δυστυχώς, για τον Ερντογάν είναι ότι ο γκρίζος λύκος της Άγκυρας έχει πιαστεί στο δόκανο και είναι βαριά λαβωμένος. Το ξέρει καλά ότι αν θα είχε απέναντι μόνο την Ελλάδα, θα του ήταν εύκολα διαχειρήσιμη η κρίση. Το πρόβλημα είναι ότι έχει απέναντι την οργή της Ρωσίας, που ο ίδιος προκάλεσε σκοτώνοντας το ιερό της ιπτάμενο ελάφι Su-24. Το  Κρεμλίνο δεν σκύβει άλλο το κεφάλι στην Τούρκικη αδικία. Ήρθε η ώρα της αντεπίθεσης. Αφού έχει φθάσει πιά στα όριά της η απογοήτευση με την πολεμική συμπεριφορά των Τούρκων απέναντι στην επιλογή της Ωραίας Ελένης του, «Συρία», να συνεχίσει να έχει μνηστήρα της τον Άσαντ. Η Μόσχα με αρχιστράτηγο τον σημερινό Αγαμέμνωνα της Ορθόδοξης Αμφιοκτυονίας, τον ελέω λαού Τσάρο Βλαδιμίρ Πούτιν, ξεκίνησε την Ιερά Εκστρατεία –Σταυροφορία- του Β΄ Τρωϊκού Πολέμου για την Β΄ Άλωση της Τροίας, που σήμερα λέγεται Τουρκία. Με τη φράση «Χριστιανοί, Παναγία χαριστήριον» στον Δούρειο Ίππο «Ανεξάρτητο Κουρδιστάν», τον οποίον άφησε η Χριστιανική Αμφικτυονία στο Λεβάντε της Ανατολής, θα μπορέσουν οι Ήρωες των μη τρομοκρατικών οργανώσεων (βάσει του ΟΗΕ) PKK και PYD να ξεγλιστρήσουν από τα σπλάχνα του αλόγου και θα ανοίξουν της Πύλες της Μέσης Ανατολής στην Χριστιανική Αμφικτυονία της Ενωμένης Ευρώπης. Όπου θα εξανδραποδίσουν το Χαλιφάτο της Τουρκίας και τα χωράφια του θα αφιερωθούν στην Παρθένου Θεοτόκο, ως Άγιοι Τόποι της Ενωμένης Ευρώπης.
Καλή Χρονιά, Καρβας.         www.spoudasmata.blogpost.com