ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ κ. ΜΑΥΡΟΓΑΪΔΑΡΟ.

Ανοιχτή επιστολή προς τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ κ. Καρατζαφέρη, του οποίου το επίθετό του,  ως αλλόγλωσσο, τον προσδιορίζει κι ως κ. Μαυρογάιδαρο (αφού το Καρα στα τούρκικα σημαίνει Μαύρο και το Τζαφέρη στα αραβικά Γάϊδαρο).

Εν Χριστώ τω Θεώ αληθηνά αγαπητέ αδελφέ Γεώργιε και πρώην μάνατζερ μοντέλων καλλονής του ωραίου φύλου κ. Καρατσαφέρη, υποκλίνοντας υποβάλλω ευλαβώς τα σέβη μου και εύχομαι, ο ελάχιστος εγώ, Βασίλης βαπτισθείς εν τω Χρηστώ (των Ελευσενίων και όχι των Ιουδαίων) και Καρβέλης γνωστός εν τω λαώ (των παιδιών του Έρωτα και της Αφροδίτης), η Θεία Χάρις να διαφυλάτει πάντας ημάς υγιείς. Δια της παρούσης μου και με γνώμονα  των 12θεολάτρων  Ελλήνων προγόνων μου την αρχαία φιλοσοφική ρήση: «Όστις εκ φόβου του γλώσσαν εγκλήσας έχει κάκιστος είναι νυν τε και πάλαι δοκεί», έρχομαι να μιλήσω ενώπιόν σας ευθέως, ελεύθερα, ειλικρινά και με στρογγυλές κουβέντες. Κλαίω λοιπόν και λέω βασανισμένα πως μέσα στη πολλή σκοτούρα της συζήτησης για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, που άρχισε πολύ νωρίς και δημιουργόντας μια μακρά προεκλογική περίοδο προκαλεί μια ανασφάλιστη και περίεργη ατμόσφαιρα για την γλυκιά μου πατρίδα «Ελλάδα». Γιατί να σε ακούσω να κάθεσαι να λές πως ο πρώην κυβερνήτης της Μασσαχουσέτης καθώς και υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ στις εκλογές του 1988, ο κ. Μαίκλ Δουκάκης, μπορεί να φέρει την Ελλάδα στο επίκεντρο. Αναρωτιέμαι για ποιό κεντρικό σημείο μιλάτε Καρά (μαύρα) μου μάτια, προς το οποίον το καινούργιο απάτριδο δουλικό «Yes sir (γιές σέρ)» της Ομογένειας θα επικεντρώσει την Μανούλα μου Ελλάδα;  Μήπως, καλέ κύριε Μαυροάλογο (Καρα + τζαφερη = Μαυρο + άλογο το τζαφερη στα αλβανικά) του ΛΑΟΣ, το κέντρο του στόχου τού αγελαδάρη (cowboy) νυμφίου των Εβραίων, κ. Δουκάκη, είναι η γνωστή εξαπάτη των εκλογέων πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ». Η οποία με τις τζίφρες των δικών σας δωσιλόγων βουλευτών στα Μνημόνια της Τρόϊκας κατέληξε στο «ΚΟΡΟΪΔΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ» του Σαμαρά. Μάλιστα στις 20/12/2011και ώρα 3.50 μ.μ. σε εκπομπή του «Τηλεάστυ (σας)» επιβεβαιώσατε, αγαπητέ Γαλατά, πως Λευτά Υπάρχουν, αλλά ο ανθέλληνας του κερατά και το εβραϊκό «παιντί» της Ομογένειας  Jeffrey Mineiko Papandreou = GAP = ΚΕΝΟ δεν ήξερε πού να ψάξει να τα βρεί. Ήξερε και παράξερε το σπέρμα της αμαρτίας που στα τσακίδια να πάει να βρεί λεφτά. Γιαυτό και πήγε με κλειστά τα μάτια και υπέγραψε, κ. Καρατζαφέρη, στις 11/5/2010 μαζί με την αφεντιά σας, την αφεντοπούλα του Μητσοτάκη κ. Ντόρα και με άλλους ραγιάδες των Τροϊκανών την εξουσιοδότηση στον υπουργό Οικονομικών να υπογράφει εν λευκώ κάθε Μνημόνιο συνεργασίας με την Ενωμένη Ευρώπη (ΕΕ), την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), προκειμένου να εφαρμοστεί το πρόγραμμα της προδιαγεγραμμένης υποδούλωσης και υποταγής της Ελλάδας στην Τρόϊκα. Ο ίδιος κ. Πολιτικέ της Κολοτούμπας ομολογήσατε πως ψηφίσατε (όλοι εσείς τα εξαπτέρυγα του Μνημονίου) το Μνημόνιο ένα (#1) για να πάρετε τα λεφτά. Τα οποία βεβαίως ξέρατε ότι υπήρχαν στην απώλεια της Εθνικής μας Κυριαρχίας και γιαυτό ψηφίσατε με χέρια και πόδια το άρθρο 14&5 της Δανειακής Σύμβασης πού υποθηκεύονταν η Δημόσια περιουσία της Ελλάδος και εκπλειστηριαζόνταν σύμφωνα με το Αγγλικό Δίκαιο. Για να κατοχυρώσετε δε την προμήθεια του 2%, που συνηθίζεται στις αγοροπωλησίες ακινήτων, προτείνατε τον Λουκά Παπαδήμο ως πρωθυπουργό Μεσίτη, για το ξεπούλημα της Ελλάδας στους παγκόσμιους τοκογλύφους, από τις 20 Φεβρουαρίου του 2009. Ενώ αργότερα, όταν στις Βρυξέλλες ρίχνανε βρισιές και κλωτσιές στον Giorgo της Madam Chant -το τέκνον «ΤΙΠΟΤΑ = GAP» της Ομογένειας εν τω Αμέρικα (the mother country of mr. Doukakis). Εσείς o ίδιος κύριε Γεώργιε Σανοπουλητή πωλούσατε από το MEGA αντί για σανό, που πουλάγατε μικρός στη γειτονιά σας, παπατζιλίκι λέγοντας στις 15 Ιουνίου 2011 τα εξής. «Θέλουμε έναν πρωθυπουργό …και υπάρχει αυτός… ο Κωστής ο Στεφανόπουλος, να πάμε να τον επιστρατεύσουμε. Τώρα να βάλουμε τον Προβόπουλο, τον Παπαδήμο και τα λοιπά, ποιος τους εμπιστεύεται. Αλλά πολύ φοβούμαι ότι κάποιοι παίζουνε ακόμα παιχνιδάκια, προσπαθώντας να βγάλουνε άλλοι τη μπουγάδα κι αυτοί να πάνε να φορέσουν τα σιδερωμένα ρούχα». Φυσικά και φοβάστε για αυτούς που παίζουν το βρώμικο παιχνίδι της διάσωσης των τραπεζών δια της μετακύλισης των βαρών τους στον ελληνικό λαό. Αφού είσθαι και εσείς ένας από την συμμορία απατεώνων που υπέγραψε τα Μνημόνια. Τα οποία φτιάχτηκαν για να εξασφαλιστεί μέσω της «συντεταγμένης χρεοκοπίας» της Ελλάδας ο απαραίτητος χρόνος στους ντόπιους και ξένους τραπεζίτες να κάνουν τα «κουμάντα» τους στη dirty work του Money laundering. Δηλαδή να στρομώξετε τους Έλληνες ως πλύστρες στη μπουγάδα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος, ώστε εσείς οι αχυράνθρωποι της Βουλής να φοράτε τα ρούχα σας καθαρά και σιδερωμένα. Έτσι «την βγάλατε καθαρή» από το «Γ σούφρα Ελλήνων». Μάλιστα όταν είσθαι έτοιμοι για την ηρωϊκή έξοδο, αφού φυσικά έχετε εναποθέσει την κατάθεσή σας εις τα βάθη του πρωκτού (πίσω οπής), τσιμπάτε τον Έλληνα με την βελόνα σας «χαράτσι» για να πρακαλέσετε σύσπαση του σφικτήρος του, ώστε ο μπαργαλάτσος σας να βγεί καθαρός και η πράξη σας να θεωρήται ότι δεν είχε παράπλευρες απώλειες και έτσι «ούτε γάτα ούτε ζημιά». Έχετε δίκαιο όταν μας λέτε πως «του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει!». Δεν μας λέτε όμως και τι έχει υπομείνει «ο πισινός του». Το ξέρω, η αλήθεια πολλές φορές πονάει, και μερικές τσούζει όπως το «οθωμανικό δίκαιο», βάσει του οποίου οι φτωχοί Έλληνες παίρνανε τους Τούρκους καβάλα στα καπούλια τους για 400 χρόνια. Και απάνω που είπανε «αμάν, δόξα σοι ο θεός», να και ξεφυτρώσατε εσείς οι αντιπρόσωποι της Δημοκρατίας των ως φρέσκοι καβαλάρηδες των οπεσθίων τους. Έτσι ξαναρχίσαμε πάλι οι Έλληνες το επί της Τουρκοκρατίας «βοήθα Παναγιά μου» να ξαναξεκολλήσω από πίσω μου τις βδέλλες τους, που μου έχουν ρουφήξει ξανά το αίμα μου. Αλλά όσο και να σταυροκοπιόμαστε οι Έλληνες, ως Χριστιανοί, δεν πρόκειται να απαλλαχθούμε από πίσω μας τα τσιμπούρια βδέλλες σας και να χαρούμε τον κρίνο της Παρθένου Μαρίας, την στιγμή που οι σκατάνθρωποι πολιτικοί μας συνεχίζουν να γεννάνε «επιβήτωρες» βουλευτές. Καλή ώρα σάν και του λόγου σας κ. Καρατζαφέρη, που στις 17/9/2010 με δική σας δήλωση, μεσημεριάτικα στη Βουλή, μας αποκαλύψατε το εξής: «Εγώ θα "γεννήσω" κι άλλους βουλευτές, άξιους, όπως αυτούς που "γέννησα" από την αρχή του κόμματος (ΛΑΟΣ)». Εδώ πρέπει να πώ και του στραβού το δίκαιο, ότι λάθος κάναμε που νομίζαμε ότι είσθαι χοντρός. Τελικά δεν είσθαι. Σύμφωνα με την ως άνω ρητή έκφρασή σας στον διάλογο, που είχατε με τον κ. Κεφαλογιάννη, «γκαστρωμένος» είσθαι και λίγο τα κιλά από τις προηγούμενες γκαστριές σας και λίγο τα νέα κιλά της εγκυμοσύνης με τον Δουκάκη, μας φαίνεσε παχουλούτσικος. Απορώ όμως γιατί τον Δουκάκη τον γέννησες στην Αμερική και θέλεις να τον φέρεις στην Ελλάδα ως Πρώτο Πολίτη της Χώρας μας. Επίσης δεν γνωρίζω εάν ο κύριος Δουκάκης «έφτυσε» την πρότασή σας για Πρόεδρο Δημοκρατίας. Όπως ο κ. Θεοδωράκης «έφτυσε» την πρόταση Βενιζέλου γιά διάδοχος του Κάρολου Παπούλια στις επερχόμενες προεδρικές εκλογιές του 2015, χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως έναν από αυτούς που «συνεχίζουν να σκέφτονται και να μάχονται αντιμνημονιακά και αντισυστημικά προς τους εκπροσώπους του προσωπικού της υποτέλειας». Διερωτιέμαι, όμως, πως είναι είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι η μόνη λύση για την κατάκτηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας μας είναι ένα τέκνον του «σουφλάκι» της Ομογένειας στην Αμερική. Ξεχνόντας, φυσικά, ότι μπροστά σε αυτόν τον ιερό στόχο  τα πολιτικά παιχνίδια που απασχολούν εσάς, το υπάρχον πολιτικό δυναμικό, είναι ένα τμήμα της βαθιάς κρίσης ενός πολιτικού χώρου ο οποίος εγκατέλειψε προ πολλού τον ελληνικό λαό τυφλωμένος από πολιτικές φιλοδοξίες και με αρχηγό μάλιστα το μακάριο και φτωχό τω πνεύματι (ανόητον) τέκνον της Ομογένειας εν τη Αστερέουσα, κ. ΤΙΠΟΤΑ = GAP. Πάντως το γεγονός ότι το 1988 εμείς οι Έλληνες, και όχι οι Greeks της Greek Orthodox Church, ομογενείς κατεβήκαμε σε διαδήλωση μπροστά από την Ιερά Αρχιεπισκοπή, προς διαμαρτυρία που ο τότε Αρχιεπίσκοπος κ. Ιάκωβος δεν είχε υποστηρίξει φανερά την υποψηφιότητα του Ελληνοαμερικανού Μάικλ Δουκάκη, με διαβεβαιώνει πως η Άγια Εκκλησία μας «έφτυσε» στα μούτρα το τέκνον του Θεού και Βασιλέως των Ιουδαίων Ιησού Χριστού. Κάτι που το διαβεβαιώνει στο RIEAS (Research Institute for European and American Studies) ο κ. Μάριος Ευρυβιάδης (Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, Πάντειο Πανεπιστήμιο) γράφοντας. «... Εδώ, στις υψηλόβαθμες θέσεις σε επίπεδο Υπουργών, Βοηθών Υπουργών και άλλων σημαντικών θέσεων, είναι που υστερεί δραματικά το ελληνικό λόμπυ έναντι άλλων πιο αποτελεσματικά οργανωμένων, όπως είναι το εβραϊκό και άλλα. Το ελληνικό λόμπυ δεν είχε ποτέ τέτοιες δυνατότητες και δυστυχώς δεν φαίνεται να μπορεί ποτέ να τις αποκτήσει. Η μόνη συγκεκριμένη «ανταμοιβή» που πήραν ποτέ οι Ελληνοαμερικανοί για υποστήριξη συγκεκριμένου υποψηφίου, ήταν όταν ο Πρόεδρος Μπους διόρισε ως πρέσβη στην Αθήνα τον κ. Michael Sotirhos, συνεργάτη του τότε Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιακώβου, που στήριξε τον Μπους και όχι τον Δουκάκη στις εκλογές του 1988». Ο έχων, λοιπόν, ώτα ακούειν, ακουέτω και ο νοών νοείτω πως η Εκκλησία της Ρωμιοσύνης δεν τα πάει καλά με την Εβραϊκότητα της Ιουδαίας. Αφού ο Ιούδας της επρόδωσε τον Χριστό Της για μια χούφτα δολάρια. Τύφλα να ’χει ο πατριωτισμός κα η αγάπη για τους δικού σου ανθρώπους. Ο Χριστούλης μας να ’ναι καλά και ας πάει το παλιάμπελο Δουκάκης. Κακά τα ψέμματα και κομμένη η πλάκα πιά, αφού η εδώ πλευρά του Ατλαντικού βλέπει το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου να έχει ημερομηνία λήξης και από καιρό τώρα τους θεωρούν «καμένα χαρτιά» και η πολιτική τους διάρκεια έχει περάσει στα ληξιπρόθεσμα. Διότι βλέπουν Τσίπρα, όχι του Τυρνάβου αλλά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης «ΣΥΡΙΖΑ», το οποίον πέτυχε εντυπωσιακή νίκη στην ευρωκάλπη και έτσι έχει μπει «για τα καλά» στο ραντάρ της Ουάσιγκτον. Γιαυτό οι Αμερικανοί προβαίνουν σε παρασκηνιακές ενέργειες, που υποδηλώνουν ότι αναμένουν καταιγιστικές εξελίξεις την «επομένη» των ερχομένων βουλευτικών εκλογών. Από τη φύση, δε, των ενεργειών τους, που σαφώς βάζουν σε δύσκολη θέση τους δύο κυβερνητικούς εταίρους, προδικάζεται πως έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση των δύο πρωταγωνιστών της συγκυβέρνησης. Είναι λογικό συνεπώς να γίνονται συναφείς συνειρμοί εκ μέρους των ανώτατων κυβερνητικών παραγόντων για την ερμηνεία της αμερικανικής μεταστροφής στη φορολογική υπόθεση, που προ έτους περίπου προτάθηκε από την Ουάσιγκτον προς τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις η σύναψη διμερών συμφωνιών για τη βελτίωση της φοροεισπρακτικής ικανότητας των Ην. Πολιτειών και το «ξεκαθάρισμα» του μαύρου χρήματος Αμερικανών υπηκόων στο εξωτερικό με την ανταλλαγή πληροφοριών φορολογικής φύσεως φυσικών και νομικών προσώπων. Οι ΗΠΑ έχουν δύο πρότυπα συμφωνιών, εκ των οποίων το ένα αφορά τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (σ.σ. με εξαίρεση την Ελβετία, με την οποία τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα λόγω του εκεί τραπεζικού απορρήτου) και ένα έτερο που αφορά φορολογικούς παραδείσους, ήτοι χώρες που ξεπλένουν χρήμα και για τις οποίες δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Στον ευρωπαϊκό τύπο συμφωνίας προβλέπεται το στοιχείο της αμοιβαιότητας που σημαίνει ότι θεσμικά οι ΗΠΑ μπορούν να ζητούν στοιχεία, αλλά και η αντισυμβαλλόμενη χώρα μπορεί να ζητά και να παίρνει στοιχεία από τις ΗΠΑ. Στο έτερο μοντέλο συμφωνίας, των «ύποπτων» χωρών, δεν υπάρχει το στοιχείο της αμοιβαιότητας και ουσιαστικά οι ΗΠΑ επιβάλλουν τη θέλησή τους να παίρνουν χωρίς να δίνουν πληροφορίες. Οι συμφωνίες αυτές έχουν προχωρήσει με αρκετές ευρωπαϊκές χώρες και την ίδια περίοδο προτάθηκε ανάλογη συμφωνία και με την Ελλάδα, με βάση το ευρωπαϊκό πρότυπο, που, όμως, δεν προχώρησε και «καθόταν» για μήνες στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών άνευ απαντήσεως προς την Ουάσιγκτον, γεγονός που λέγεται πως είχε προκαλέσει αρκετές παραστάσεις δυσφορίας από τους υπερατλαντικούς συμμάχους. Αίφνης, κατά πληροφορίες της «Κ.Ε.», έπεσε... «κεραμίδα» στην πλατεία Συντάγματος, όπου έφθασε άνευ προειδοποίησης νέο σχέδιο συνθήκης από την Ουάσιγκτον, από το οποίο έχει αφαιρεθεί το στοιχείο της αμοιβαιότητας, κατά το πρότυπο συνθήκης των «ύποπτων χωρών». Οπως εγκύρως λέγεται, η επικρατέστερη ερμηνεία της αμερικανικής μεταστροφής έχει να κάνει με την προσδοκώμενη ανατροπή του ελληνικού πολιτικού σκηνικού και της εξ αυτού απορρέουσας επιθυμίας της Ουάσιγκτον να εγείρει έναν τοίχο προστασίας για την κάλυψη «παλαιών συναλλαγών» της με μέλη του ελληνικού κατεστημένου που μπορεί να ελεγχθούν στο μέλλον για οικονομικές παρατυπίες και εύλογα να ζητηθούν στοιχεία στις Ην. Πολιτείες. Αυτό προφανώς είναι και η αιτία του έντονου προβληματισμού στον οποίον βρίσκεται η πολιτική ηγεσία της συγκυβέρνησης σε ανώτατο επίπεδο, η οποία, κάτω από την ασφυκτική εκλογική πίεση, το διατηρεί εν κρυπτώ! Ο υφιστάμενος προβληματισμός πηγάζει, επίσης, και από το είδος των πολιτικών μηνυμάτων που εξάγονται στο Μαξίμου από την ερμηνεία της αιφνίδιας αμερικανικής μεταστροφής, σε ένα ζήτημα που τυγχάνει υπό συζήτηση μεταξύ των δύο πλευρών για ένα, περίπου, έτος -ότι, δηλαδή, ενδεχομένως να τους θεωρούν «ξοφλημένους». Πάντως η φτωχή μου γνώμη κραυγάζει πως και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να προτείνουν για πρόεδρο Δημοκρατίας της Ελλάδος, ο κ. Τσίπρας θα το καταψηφίσει, για να πάει σε εκλογές τώρα ακόμη που ισχύει ο εκλογικός νόμος της πριμοδότησης. Ώστε να πάρει τις 50 έδρες του πρίμο και να φθάσει εάν όχι τις 160 έδρες του GAP = TΙΠΟΤΑ της Ομογένειας, το ελάχιστον τις 151 έδρες που χρειάζεται να είναι αυτόνομη η Κυβέρνησή του. Ώστε να μην χρειάζεται, σαν τον Σαμαρά, τα δεκανίκια του κάθε μπαγλαμά Βενιζέλου και Κουβέλη. Μετά από αυτές τις εκλογές, θα γίνουν Ιστορία οι προεδρίες ξεπλήρωμα των χρηματοδοτήσεωνν της Ροζ Βίλλας των Παπανδρέων (τέως Σταυροπουλέων), όπως του κ. Κάρολου Παπούλια που έδωσε 10.000.000 δραχμές για το ροζ της Βίλας. Επίσης και οι προεδρίες της υπακοής του «Yes Ser». Όπως ο κ. Κώστας Καραμανλής (ο πρεσβύτερος) αναρριχήθηκε στην Προεδρία (εθνάρχης) ως αντάλαγμα για την ενδοτικότητά του στις διαβουλεύσεις των Αμερικανών για θάψιμου του Κυπριακού επί Πρωθυπουργίας του. Το δε όνομα Στεφανόπουλος στην προεδρία του Κωστή Στεφανοπούλου  μου θιμίζει το κλάμα που έριξε ο υπουργός Συντονισμού Στέφανος Στεφανόπουλος, όταν του άστραψε μια γερή σφαλιάρα ο πρέσβης Πώλ Πότερ γιατί του αντιμήλησε. Μετά από λίγες ημέρες ο Έλληνας υπουργός κάνει δώρο στην κυρία Πόρτερ ένα βαρύτιμο περιδέραιο, για να ζητήσει εμπράκτως συγνώμην από τον Αμερικανό που τον θύμωσε τόσο, ώστε να υποχρεωθεί να τον δείρει. Ο επόμενος Πρόεδρος της Ελλάδος θα είναι κιτρινισμένος ερυθρόδερμος και εάν όχι σχιζομάτης σίγουρα όμως, θα είναι γέννημα και θρέμμα του κόκκινου δράκου «COSTCO». Μην ξεχνάμε πως την ώρα που εσείς κ. Καρατζαφέρη εκάνατε τον ντελάλη του καουμπόη του μεσονυχτίου «Doukakis», η Ελλάδα του Περικλή, και όχι του Σαμαρά, υπέγραφε στο Πεκίνο το Πρόγραμμα Στρατιωτικής Συνεργασίας (ΠΣΣ) μεταξύ των δύο κρατών. Όπου έγινε θετικά δεκτή η ελληνική πρόταση για παροχή ναυτικών διευκολύνσεων σε κινεζικά πλοία που ενεργούν στη Μεσόγειο. Επιβεβαιώθηκε η πρόθεση της κινέζικης πλευράς για διεξαγωγή κοινών ναυτικών ασκήσεων εντός του 2014. Έγινε αποδεκτή η ελληνική πρόταση για αποστολή Κινέζων παρατηρητών στο Πολυεθνικό Συντονιστικό Κέντρο Στρατηγικών Θαλάσσιων Μεταφορών (ΠΟΣΚΕΣΘΑΜ), με σκοπό τη συνεργασία στον τομέα των στρατηγικών θαλάσσιων μεταφορών. Η Κίνα αντιμετωπίζει θετικά τη συμμετοχή Κινέζων στρατιωτικών στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ) στη Σούδα. Συμφωνήθηκε η τοποθέτηση Κινέζων καθηγητών στη στρατιωτική σχολή ξένων γλωσσών, που θα αρχίσει να λειτουργεί από τον Οκτώβριο. Σημειώνεται ότι στο Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο της Κίνας λειτουργεί αντίστοιχο τμήμα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας. Η Κίνα αντιμετώπισε θετικά την πρόσκληση του Έλληνα αρχηγού για τη συμμετοχή Κινέζων αξιωματικών στα τρία διεθνή σχολεία που θα λειτουργήσουν στην Ελλάδα στην αγγλική γλώσσα το 2015, το διεθνές τμήμα σπουδών στη ΣΕΘΑ, επιχειρησιακής σχεδίασης στην ΑΔΙΣΠΟ και το σχολείο πληροφοριών. Συμφωνήθηκε η διατήρηση ανταλλαγής των επισκέψεων υψηλού επιπέδου. Είναι φανερόν ότι με την ανάληψη του Λιμανιού του Πειραιά από την COSTCO η «Σελλά» (έτσι αναφέρουν την Ελλάδα οι Κινέζοι) γίνεται «ο Δρόμος του Μεταξιού» στην Ευρώπη. Οπότε τα πλοία της COSTCO θα ξεφωρτώνουν στο Πειραιά της Ελλάδος και όχι πιά στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας. Γιαυτό μας βάραγε και βαράει ακόμα κατακέφαλα με το χρέος η Ολλανδία. Βλέπεις! Της πήραμε το ψωμί από τα χέρια της. Με την οικονομική συνεργασία ανάμεσα στην Κίνα και την Ελλάδα, δύο Έθνη και δύο αρχαίοι πολιτισμοί έρχοντε σήμερα πιό κοντά μέσα από την θάλασσα, δημιουργόντας έτσι μιά κοινή μοίρα για ένα λαμπρότερο μέλλον της ανθρωπότητας. Εγώ αν είχα τη δύναμη, θα προτιμούσα ως πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κανέναν από εσάς, αλλά τον Ισλανδό πρόεδρο, τον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Μπορεί να καυχιόμαστε ότι εμείς γεννήσαμε τη δημοκρατία, αλλά πάει καιρός πια που εσείς, οι σημερινοι πολιτικοί της, δεν έχετε συγγένεια μαζί της.  Όταν το ισλανδικό Κοινοβούλιο ενέκρινε κάποιο νόμο παρόμοιο με το δικό σας Μνημόνιο 1 και στάλθηκε για επικύρωση στον πρόεδρο της δημοκρατίας, αυτός ενεργοποίησε το μόνο... δικαίωμα που είχε, όπως και ο πρόερδος της Ελλάδος: δεν το  υπέγραψε και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε δημοψήφισμα στη χώρα αυτή. Η εξήγησή του ήταν σαφής: «Δεν μπορώ εγώ να αναλάβω την ευθύνη να επικυρώσω ένα νόμο που θα επηρεάσει τη ζωή κάθε πολίτη της χώρας μου. Σε ένα τόσο σοβαρό θέμα μόνο ο λαός μπορεί να αποφασίσει». Το δημοψήφισμα έγινε και ο λαός απέρριψε το νόμο. Και καλά κάνανε, αφού τρεις τράπεζες είχαν δανειστεί 80 δις ευρώ, ήτοι το δεκαπλάσιο από το Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα της χώρας, και εχρεοκόπησαν και μετά ζητούσαν από το λαό να πληρώσει τους δανειστές τους σε διάφορες χώρες. Οι πολιτικοί άρχισαν νέες συνομιλίες με τους δανειστές και έφεραν τροποποιημένο σχέδιο στη Βουλή (κάτι σαν το δικό σας Μνημόνιο 2), το οποίο ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία και στάλθηκε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για επικύρωση. Και πάλι εκείνος είπε όχι και ζήτησε νέο δημοψήφισμα. Το επιχείρημά του ήταν σαφέστατο: «Στα μεγάλα θέματα δεν αποφασίζουν προσωρινοί ηγέτες, ηγέτης είναι ο λαός και αυτός θα αποφασίσει». Χρειάστηκε να κατεβεί στους δρόμους για να υπερασπιστεί τη θέση του ενάντια στη λυσσαλέα επίθεση των πολιτικών. Υπάρχουν βίντεο που δείχνουν τη σύζυγό του να αγκαλιάζει διαδηλωτές που η αστυνομία τους έχει πνίξει στα καπνογόνα. Ήταν ανένδοτος στις αρχές του: «Υπάρχουν χώρες πιο ισχυρές οικονομικά από μας, εμείς όμως δεν πρόκειται να βάλουμε το κέρδος πάνω από τη Δημοκρατία». Στο νέο δημοψήφισμα ο λαός απέρριψε και το Μνημόνιο 2. Ο πρόεδρος το πήγε ακόμα πιο πέρα και ζήτησε αναθεώρηση του συντάγματος, μόνο που αυτή τη φορά η αναθεώρηση δε θα γινόταν από πολιτικούς αλλά από τον ίδιο το λαό. Το επιχείρημά του ήταν και πάλι ατράνταχτο: «Ο λαός είναι η υπέρτατη εξουσία, αυτός πρέπει να συντάξει το σύνταγμα». Έγιναν χιλιάδες συναντήσεις, στάλθηκαν άπειρα ηλεκτρονικά μηνύματα και η λαϊκή επιτροπή κατέληξε σε μια μορφή του συντάγματος που φυσικά δεν είχε ούτε παραγραφές, ούτε ασυλίες και ούτε φοροαπαλλαγές για τους πολιτικούς. Δεν έχει γίνει ακόμα δημοψήφισμα για το σύνταγμα, καθώς οι πολιτικοί παλεύουν με κάθε μέσο να το καθυστερήσουν, αλλά δε θα το πετύχουν για πολύ. Σε κάποια στιγμή χρειάστηκε να καλέσουν το ΔΝΤ για βοήθεια, αλλά υπό ένα όρο: «Θα σας πληρώσουμε ό,τι δανειστούμε, αλλά υπό ένα όρο: δε θα πειραχθούν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα κοινωνικά προγράμματα, γιατί είμαστε μια σκανδιναβική σοσιαλιστική κοινωνία και σκοπός μας είναι η ευημερία του πολίτη και όχι τα κέρδη των τραπεζών». Τελικά το δέχτηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία του ταμείου, γιατί κατάλαβαν ότι δεν έχουν να κάνουν με άτομα σαν του λόγου σας κ. Καρατζαφέρη. Και το συμπέρασμά ήταν σαφές: Τρία χρόνια μετά η Ισλανδία αρχίζει να βγαίνει από την κρίση, στην Ελλάδα μας λένε ότι θα χρειαστούν δεκαετίες. Ζήσε Μάη μου, να φας τριφύλλι δηλαδή.  Αναρωτιέμαι!!! Μήπως κ. Καρατζαφέρη θα έπρεπε να επισκεφθείτε τους Βίκινγκς της Ισλανδίας για να πάρετε κάποια μαθήματα Δημοκρατίας; Μήπως αυτοί που έτρωγαν βελανίδια όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, τώρα ξέρουν καλύτερα τι σημαίνει δημοκρατία ενώ εσείς την ευτελίζετε (ουσιαστικά μια πράξη αιμομιξίας) στη χώρα που γεννήθηκε;

Και τελειώνω με μια ακόμα δήλωσή του Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον: «Έχω την σταθερή εντύπωση ότι τα κόμματα στη Βουλή δεν εκφράζουν αυτή την εποχή αντίστοιχη αναλογία στο λαό». Όλοι εσείς οι Έλληνες πολιτικοί θα κάνατε ποτέ αυτή τη δήλωση, που είναι πασιφανής σε κάθε έλληνα πολίτη; Πολύ θα ήθελα να σας δω όλους δίπλα στον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Έτσι για να καταλάβω, του Κερατά, τι σημαίνει γίγαντας και τι νάνος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κάθε Δουκάκης σας. Βέβαια θα μου πείτε: «Μα δεν είμαστε Ισλανδία. Το πρόβλημα του δικού μας χρέους είναι διαφορετικό». Οκ, ας συμφωνήσω ότι το πρόβλημα είναι διαφορετικό. Το ζητούμενο είναι τι αντίστοιχο βρήκατε να κάνετε εσείς, η η ελληνική κυβέρνηση, με την νέα ελληνική Προεδρία που να δώσετε όραμα στο λαό, αντί να συναινείτε  στο ότι αξίζει τα χειρότερα και την πλήρη εξαθλίωση και ταπείνωση. Η αξιοπρέπεια μπορεί να μην τρώγεται, αλλά τουλάχιστον σου δίνει το κουράγιο να παλέψεις. Ενώ όταν σε έχουν εξαθλιωμένο οικονομικά και ταυτόχρονα εξευτελισμένο πού στο καλό να βρεις κουράγιο να σταθείς στα πόδια σου; Ποιον να εμπιστευθείς, σε τι να πιστέψεις για να παλέψεις; Ούτε καν στον εαυτό σου δεν μπορείς να βασιστείς, γιατί σου λένε: «Εσύ φταις για όλα!» και σε στριμώχνουν στη γωνία σα δαρμένο σκυλί, σε ωθούν σε ένα απελπιστικό αδιέξοδο και σε πείθουν να νιώθεις ένα δουλικό σκουπίδι που δεν έχει καν το δικαίωμα να ζήσει, πόσο μάλλον με αξιοπρέπεια. Αφού η ηγεσία μας αποφασίζει για μας χωρίς εμάς και μετά λέει ότι είμαστε ανώριμοι και εν χορώ τα παπαγαλάκια επαναλαμβάνουν: «Είμαστε ανεύθυνοι, είμαστε ανώριμοι να παραδεχθούμε τα λάθη μας, είχαμε μάθει σε ένα κράτος προστάτη – μπαμπά». Μα, «καλοί μου άνθρωποι», που θα έλεγε και ο συγχωρεμένος ο Βέγγος, άμα μας υποβιβάζετε σε ανώριμους ως τέτοιοι θα συμπεριφερθούμε. Επίσης θα μου πείτε πως «όταν προτάθηκε δημοψήφισμα όλοι όσοι διαμαρτύρονται και αγανακτούν το απορρίψανε». Ναι, διότι ξέρανε ότι ήταν εκ των υστέρων – αφού είχε ήδη αποφασιστεί το 1ο μνημόνιο χωρίς να περάσει καν από τη βουλή- και άρα εκ του πονηρού και προκειμένου να χειραγωγηθεί και πάλι η άποψη του «ανώριμου λαού». Αν εσείς οι ηγέτες μας υπολογίζατε πραγματικά τη γνώμη μας θα μας είχατε εμπιστευθεί από την αρχή και ίσως να είχαμε ψηφίσει την καταστροφή μας. Αλλά θα είχαμε βρεθεί προ των ευθυνών μας ως ενήλικες. Και θα νιώθαμε πρώτα από όλα αξιοπρεπείς κι έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε ό,τι και αν προέκυπτε και θα είχαμε αν μη τι άλλο εμπιστοσύνη σε αυτούς που μας εμπιστεύτηκαν. Με την μέχρι τώρα πορεία σας δείχνετε ότι μας περιφρονάτε ως λαό, αλλά κατά τα άλλα «μας αγαπάτε» και είσθε «υπερπατριώτες», συγκριτικά με εμάς τους «ανεύθυνους», που θέλετε σώνει και καλά να μας σώσετε από τους εαυτούς μας! Τόση «αγάπη» και «εκτίμηση» εσείς την αντέχετε; Μετά αναρωτιόμαστε γιατί ως λαός φερόμαστε αυτοκαταστροφικά;     Ειλικρινώς (truly) Καρβας.     www.spoudasmata.blogspot.com