Monday, June 19, 2017


Το 2016 στις ΗΠΑ νίκησαν ο μεγιστάνας Τραμπ και η φαρμακευτική Κάνναβις.  

Η κάλπη της 8ης Νοεμβρίου δεν έβαλε μόνο τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Aλλά με το ψήφισμα των  ψηφοφόρων στην Καλιφόρνια, στη Νεβάδα, στο Μέιν και στη Μασαχουσέτη (υπέρ της νομιμοποίησης Κανάβεως) αύξησε σε 29 τις πολιτείες όπου είναι νόμιμη η χρήση της κάνναβης για θεραπευτικούς λόγους και σε 8 τις πολιτείες όπου είναι ελεύθερη η προσωπική χρήση. Τα πράγματα, βέβαια, δεν είναι τόσο απλά. Αφού η ινδική κάνναβη είναι πλέον νόμιμη σε αρκετές πολιτείες, σε ομοσπονδιακό επίπεδο όμως, παραμένει παράνομη. Οι μεγιστάνες, που βασίλευαν στην Ουάσιγκτον στις 3 πρώτες 10ετίες του 20ού αιώνα, ήταν οι εμπνευστές των νόμων ενάντια στην καλλιέργεια και τη χρήση της κάνναβης. Αφού τα πολλά πλεονεκτήματα και οι εφαρμογές της κάνναβης, την καθιστούσαν υπολογίσιμο αν όχι μοναδικό ανταγωνιστή των προϊόντων πολλών βιομηχανικών κλάδων (πετρελαιοειδή, οινόπνευμα, καπνός, φάρμακα, παραγωγής χαρτιού κλπ), οι οποίοι και συνεργάστηκαν αρμονικά προκειμένου να πετύχουν την απαγόρευση της κάνναβης, στα κρίσιμα χρόνια 1930-37 που σφραγίστηκαν από 5 κυρίως γεγονότα. Τα γεγονότα αυτά ήταν: Η δημιουργία του «Ομοσπονδιακού Γραφείου Ναρκωτικών» (1930). Η δυνατότητα της φαρμακοβιομηχανίας να παράγει μαζικά χημικά προϊόντα (1928-32). Η άρση της Ποτοαπαγόρευσης (1933). Η κατασκευή μηχανών υψηλής τεχνολογίας για την παραγωγή χαρτιού από τη δασική ξυλεία και η μονοπώληση αυτής της παραγωγής από το συγκρότημα Hearst (1930-36). Και η μαζική εισαγωγή στην αγορά των προϊόντων της πετροχημικής βιομηχανίας (1926-36) και του νάυλον (1936). Ο δε Νέλσον Ροκφέλερ, κυβερνήτης της Νέας Υόρκης το 1973, πέρασε δρακόντειους νόμους για όσους συλλαμβάνονταν για κάνναβη. Ο όρος Rockefeller Drug Laws (νόμοι Ροκφέλερ για τα ναρκωτικά) υπήρξε προϋπόθεση για μαζικές, άδικες και φυλετικά προκατειλημμένες φυλακίσεις σχετιζόμενες με ναρκωτικά. Οι νόμοι αμβλύνθηκαν στην πορεία, αλλά -εξαιτίας της παράδοσης Ροκφέλερ- η κατοχή μαριχουάνας εξακολουθεί να είναι η πρώτη αιτία συλλήψεων στη Νέα Υόρκη. Σχεδόν όλοι οι συλληφθέντες είναι μαύροι ή ισπανόφωνοι, παρότι η χρήση κάνναβης είναι εξίσου διαδεδομένη και στους λευκούς. Οι οποίοι μαζεύανε χρήματα για το ταξίδι της ζωής τους  στη "μυστικιστική Ανατολή (Κασμίρ, Πακιστάν και Βόρεια Ινδία) γνωστοί ως «overlanders». Ο δε τελικός προορισμός της διαδρομής των hippies ήταν μια χώρα όπου οι ξένοι ήταν πολύ ευπρόσδεκτοι και όπου ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού έκανε χρήση χασίς. Όπως το ταξίδι των Beatles στην Ινδία το 1968, που είχε μεγάλη δημοσιότητα στον underground τύπο και στα μουσικά περιοδικά. Όμως στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ήρθε το τέλος για τους overlanders. Αφού το 1979 ήταν το έτος που η Ρωσία εισέβαλε στο Αφγανιστάν, ενώ στο γειτονικό Ιράν είχαμε την ανατροπή του Σάχη με 52 Αμερικανούς διπλωμάτες και πολίτες ομήρους στην αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη. Έτσι η χερσαία διαδρομή των hippieς είναι πιά χαμένη για πάντα. Ας δουμε λοιπόν και τη σύντομη ιστορική διαδρομή της ιατρικής κάνναβης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

2737 π.Χ. Σύμφωνα με τον κινέζικο μύθο, ο αυτοκράτορας Shen Neng ήταν ένας από τους πρώτους μεγάλους ηγέτες στον αρχαίο κόσμο που όρισαν επίσημα το τσάι κάνναβης για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών – συμπεριλαμβανομένης της ουρικής αρθρίτιδας, ρευματισμών και της ελονοσίας.

2000-1400 π.Χ. Σε σύγκριση με το δυτικό κόσμο, ακόμα και σε άλλα μέρη της Ασίας, όπως η Κίνα και η Ιαπωνία, η Ινδία ήταν στενά συνδεδεμένη με τη χρήση κάνναβης – ιατρικά, θρησκευτικά, για αναψυχή, και πνευματικά. Η κάνναβη ήταν και συνεχίζει να αναμειγνύεται σε ειδικά ποτά, τα οποία χρησιμοποιούνται για την απλή απόλαυση αλλά επίσης για ιατρικούς λόγους. Ένα από τα πιο δημοφιλή από αυτά τα ποτά είναι το bhang – ένα μείγμα με κάνναβη (που αποτελείται από τα μπουμπούκια και τα φύλλα), γάλα, γκι, και μπαχαρικά. Εκτός από τη θεραπεία για τον πυρετό, το bhang έχει πολλές φαρμακευτικές αρετές. Θεραπεύει τη δυσεντερία και την ηλίαση, καθαρίζει το φλέγμα, επιταχύνει την πέψη, οξύνει την όρεξη, φρεσκάρει τη διάνοια, και δίνει την εγρήγορση στον οργανισμό και ευθυμία. Μολονότι την εποχή εκείνη υπήρχαν πιθανότατα λίγα επιστημονικά στοιχεία πίσω από την ιατρική χρησιμότητα της κάνναβης, αποδεικνύεται ότι η κάνναβη είχε ενσωματωθεί σε μεγάλο βαθμό στην ιατρική ζωή στην Ινδία εδώ και χιλιάδες χρόνια. Μάλιστα η  Επιτροπή Ναρκωτικών περιέγραψε την ιστορία και τον πολιτισμό της κάνναβης στην Ινδία: «Για την ινδουιστική φιλοσοφία το φυτό της κάνναβης είναι άγιος».

1550 π.Χ. Σε πάπυρο στην Αρχαία Αίγυπτο σημειώνεται ότι η ιατρική κάνναβη χρησιμοποιήτο ως ένας τρόπος για την αντιμετώπιση της φλεγμονής.

100 μ.Χ. Στην αρχαία Κίνα, το Shennong Bencao Jing, ένα ιατρικό βιβλίο, αναφέρεται στην κάνναβη και σημειώνει ότι τα λουλούδια, οι σπόροι και τα φύλλα του φυτού μπορεί να είναι χρήσιμα στην ιατρική.

200 μ.Χ. Ο Hua Tuo, ένας Κινέζος χειρουργός, είναι ο πρώτος καταγεγραμμένος ιατρός που χρησιμοποιεί κάνναβη ως αναισθητικό κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης. Ο Hua Tuo έκανε το φυτό σε σκόνη, στη συνέχεια το ανακάτευε με κρασί για έναν ασθενή να πιει πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Είναι ενδιαφέρον ότι η λέξη για την αναισθησία στα κινέζικα, mázui, σημαίνει κυριολεκτικά «δηλητηρίαση κάνναβης.» Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι Κινέζοι γιατροί χρησιμοποιούν επίσης τη ρίζα, τα φύλλα, και το λάδι της κάνναβης για τη θεραπεία θρόμβων στο αίμα, δυσκοιλιότητα, ακόμα και απώλεια μαλλιών.

Μεσαίωνας: Τον Μεσαίωνα, η κάνναβη ήταν ένα πολύ δημοφιλές φάρμακο στη Μέση Ανατολή. Επειδή το κρασί ήταν απαγορευμένo στο Ισλάμ, πολλοί Μουσουλμάνοι στράφηκαν στο κάπνισμα χασίς.

100-1000 μ.Χ. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα στην Ευρώπη, η κάνναβη δεν ήταν ένα θρησκευτικό ή πνευματικό παραισθησιογόνο όπως ήταν στην Ινδία, αλλά εξακολουθούσε να ενσωματώνεται στη λαϊκή ιατρική. Η κάνναβη χρησιμοποιείται για τη θεραπεία όγκων και βήχα. Είναι αρκετά ενδιαφέρον, ότι οι μεσαιωνικοί γιατροί και βοτανολόγοι εξακολουθούν να προειδοποιούν για την υπερβολική χρήση κάνναβης – πιστεύοντας ότι μπορεί να προκαλέσει στειρότητα και άλλες επιβλαβείς συνθήκες.

1500 μ.Χ Οι Ισπανοί έφεραν την κάνναβη  στη Νότια Αμερική, αλλά κατά τη διάρκεια του αποικισμού της Βόρειας Αμερικής, υπήρχε μόνο η κλωστική κάνναβη – που χρησιμοποιήθηκε για πρακτικούς σκοπούς, όπως ρούχα, χαρτί, και σχοινιά για τη ναυτιλιακή βιομηχανία. Η βιομηχανία της κλωστικής κάνναβης  στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό σε καταναγκαστική εργασία. Άρα η κάνναβη δεν εισήχθη στην Αμερική ως μια ψυχοτρόπος ουσία.

Τέλη του 1700. Ορισμένα αμερικανικά ιατρικά περιοδικά έχουν προτείνει τη χρήση των σπόρων κάνναβης και ρίζες για τη θεραπεία διαφόρων προβλημάτων υγείας, συμπεριλαμβανομένων της φλεγμονής του δέρματος και της ακράτειας.

1906. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι Μεξικάνοι μετανάστες που εισέρχονται στις ΗΠΑ εισήγαγαν κάνναβη στη χώρα (και η λέξη «μαριχουάνα» πιθανότατα προέρχεται από το Μεξικό), και εκλαΐκεύτηκε η ψυχαγωγική χρήση της κάνναβης περισσότερο.

1914. Η χρήση ναρκωτικών, στο πλαίσιο του νόμου Harrison, έχει κηρυχθεί επισήμως ως ένα έγκλημα.
1937. Μέχρι τώρα, 23 πολιτείες έχουν απαγορεύσει τη κάνναβη. Η κυβέρνηση περνάει επίσης το νόμο περί φόρου κάνναβης, καθιστώντας τη χρήση της μη ιατρικής κάνναβης παράνομη. Η κάνναβη εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται σε διάφορες ιατρικές θεραπείες, αν και σε ελεγχόμενες μορφές.

1970. Η κάνναβη χαρακτηρίζεται στο Παράρτημα Ι των ναρκωτικών μαζί με τα περισσότερα επικίνδυνα ναρκωτικά, και ορίστηκε ως ότι δεν έχει κάποια ιατρική χρήση. Παρά το γεγονός ότι ορισμένα από τα πρώτα αμερικάνικα ιατρικά περιοδικά είχαν αρχίσει να απαριθμούν τις ιατρικές χρήσεις της κάνναβης, η κυβέρνηση περιόρισε περαιτέρω την έρευνα στον τομέα αυτό μέχρι πρόσφατα.

Από τον Απρίλιο του 2015, 23 πολιτείες των ΗΠΑ έχουν νομιμοποιήσει την ιατρική κάνναβη. Ασθένειες/παθήσεις που επιτρέπουν την χρηση κάνναβης είναι οι επιληπτικές κρίσεις, ο καρκίνος, το HIV / AIDS, η νόσος του Πάρκινσον, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η νόσος του Crohn και άλλες.

Εξ αυτών γίνεται αντιληπτον ότι ολόκληρο το υπέργειο μέρος των φυτών της Κανάβης μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τη βιομηχανία. Από τον καρπό παράγονται κτηνοτροφές, διάφορα τρόφιμα για τον άνθρωπο, συμπληρώματα πρωτεϊνών, αλλά και βιοκαύσιμα, πρώτες ύλες για κοσμητικά προϊόντα κ.λπ. Από τα στελέχη και το λοιπό φυτό παράγονται ίνες για υφαντουργία, σχοινοποιία, επενδύσεις και από τα λοιπά μέρη χαρτί, καύσιμη ύλη, υλικά οικοδομής κ.λπ. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ένωσης της Ευρωπαϊκής Βιομηχανίας Κάνναβης, περίπου το 10% των φυσικών ινών που χρησιμοποιούνται στη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία προέρχονται από κάνναβη. Με αυτή τη σειρά από επιχειρήματα δεν προσπαθώ να αποδείξω την ορθότητα της άποψης ότι η Κάνναβη μπορεί να θεραπεύσει ακόμα και τον καρκίνο σε όλες τις περιπτώσεις του. Αλλά σύμφωνα με την έρευνα στην Ιατρική Κάνναβη (που εξακολουθεί να είναι περιορισμένη λόγω των περιορισμών που αποτρέπουν τους επιστήμονες από τη λήψη κάνναβης) πρόσφατες μελέτες έχουν διερευνήσει ορισμένες θεραπευτικές πτυχές και ευεργετικές ιδιότητες σε πολλές περιπτώσεις καρκίνου και άλλων χρόνιων ασθενειών, ενώ απαλύνει τον πόνο και προσφέρει τα μέγιστα στην παρηγορητική φροντίδα. Γιαυτό πιστεύω σε απόλυτο βαθμό πως κανένας δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει ποια θεραπεία θα ακολουθήσει ένας ασθενής, εκτός από τον θεράποντα ιατρό του. Είναι αντισυνταγματικό να αποφασίζει για τη θεραπεία του ασθενούς, το Αντιναρκωτικό Συμβούλιο και οι Φαρμακευτικές Υπηρεσίες. Σχεδον πολλοί έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η απαγόρευση της κάνναβης υπήρξε μια δαπανηρή αποτυχία στο σύνολο της ανθρωπότητας και ότι ο πόλεμος κατά των ναρκωτικών έχει αποτύχει σοβαρά. Η απάντηση έρχεται από τον δικαιολογημένο ενθουσιασμό για την ψήφιση του νόμου, που έβγαλε από την παρανομία το «υπερφυτό», στις πολιτείες που παίρνουν πρωτοβουλίες για να αναπτύξουν μια πιο έξυπνη, πιο προοδοευτική, πιο υπεύθυνη προσέγγιση για τη κάνναβη, βασιζόμενη σε πιο ορθολογικούς νόμους για την κάνναβη. Ευελπιστώ οτι θα ακολούθησε η νηφαλιότητa του νόμου 4139/2013 που άνοιξε τον δρόμο για την καλλιέργεια της κλωστικής ή βιομηχανικής κάνναβης στην Ελλάδα, ενώ ήδη από το 1990 με την Οδηγία 1308/1990 της Ε.Ε. η καλλιέργειά της κατέστη νόμιμη στην Ευρώπη. Φυσικά έχουμε Χούντα. Αλλά όμως θα περάσει;         Καρβας

No comments:

Post a Comment