Ω!!! Αντικοινωνιακοί και αντιδημοκρατικοί Έλληνες πολιτικοί «είστε τρελοί».

 Η 3 Μαϊου, καθιερώθηκε ως ημέρα αφιερωμένη στην Ελευθερία του Τύπου. Ένας θεσμός που θεσπίστηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Δεκέμβριο του 1993, κατόπιν εισήγησης της Γενικής Διάσκεψης της UNESCO. Η ημερομηνία αυτή επιλέχθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ελευθεροτυπίας επειδή συμπίπτει με την επέτειο της Διακήρυξης του Βίντχουκ της Ναμίμπια, το 1991. Η οποία ήταν ένα «κάλεσμα στα όπλα» για την προστασία των βασικών αρχών της ελευθερίας της έκφρασης, όπως αυτές προστατεύονται από το Άρθρο 19 της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, και από το Σύνταγμα της Χώρας μας. Χωρίς αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα, η Δημοκρατία είναι κούφια  περιεχομένου. Όπως κενή κατέστει στις 3/5/10 η της 4/10/09 ετυμηγορία του ελληνικού λαού. Με τις «κόκκινες γραμμές»  υπεράσπισης  της Πατρίδας μας υπό το καθεστώς κατοχής του « Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου». Το οποίον δεν ήρθε από μόνο του στην Ελλάδα. Αλλά το έφερε ο ηγέτης αυτής, GAPαπανδρέου, υπό την πίεση του γερμανικού «Κάγκελοάριος Μέρκελ», ως υπεύθυνο για να επιστραφούν στο Βερολίνο τα χρήματα που θα χρηματοδοτούσε η Γερμανία στην Ελλάδα με 7%, τα οποία όμως, η ίδια θα δανιζόταν με 2,75%. Εάν φυσικά η Πατρίδα μας δεν ανανεώσει την υπό αναγκαστικού Νόμου (Κυβέρνησης Σοφούλη 1945) κυρωθείσα Σύμβαση του Bretton Woods, που το 1998 έληξε η προθεσμία της των 50 ετών. Και αντί αυτού ζητήσει, όπως η Κίνα και η Ρωσία, να μαζέψει πίσω τον χρυσό που κατέβαλλε ως συνεισφορά (25 εκατ. δολάρια –ΦΕΚ 315/1945-) στο Διεθνές Θησαυροφυλάκιο της Bretton Woods, μαζί με το δικό της μερίδιο (καταπίστευμα), που έχει δημιουργίσει η συμμετοχή της και είναι σήμερα περίπου 335 τρισεκατομμύρια δολλάρια. Δυστυχώς, οι Έλληνες πολιτικάντηδες ρουσφετολόγοι Σοσιαλιστές (Giorgo της Margaret née Chant, τρελ-Αντώνης της Πενελόπης του γένους Μπενάκη, τσε-Αλέξης το θείον βρέφος του Αλαβάνου) αντί να αποταμιεύσουν αυτό το καταπίστευμα των 335.000.000 στην αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS, ως 6^ο μέλος αυτής (πρόσκληση της Ρωσίας). Επιζήτησαν τη ρύθμηση του χρηματοπιστωτικού τομέα με τον Κανόνα Χρυσού του νέου (αμερικάνικου μοντέλου) Bretton Woods II, το οποίο θα περιλαμβάνει το ευρώ, το δολάριο, το γεν, την στερλίνα και το γουάν. Ώστε να μην κινδυνεύσουν οι διεθνείς πόρνες του χρήματος την απόλυτη ελευθερία στην κερδοσκοπία με τη πουστιά των αξιολογήσεων των αμερικανών οίκων Moody’s, S&P και Fitch. Έτσι παίζεται ετούτον τον καιρό στις πλάτες του ελληνικού λαού ένα μεγάλο παιχνίδι που μας ξεπερνά και μας υπερβαίνει. Αφού, από τον Δεκέμβριο του 1944 και μετά παίχτηκαν εδώ, στο άκρο της Ευρώπης, οι γεωπολικές εκκρεμότητες της Συνθήκης της Γιάλτας, δια της οποίας αποφασίστηκε ότι η Ελλάδα μας ν’ ανήκει στη Δυτική σφαίρα Επιρροής και η Ρωσία ν’ αποφύγει να δώσει αρωγή στο KKE, θεωρόντας την παράτασιν του εμφυλίου σπαραγμού ως ασύμφορον και ματαίαν από ιδικής του απόψεως. Και έτσι μετατράπηκε η Πατρίδα μας σε πεδίο αναμετρήσεων και ζώνη ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ των αστικών δημοκρατιών της Δύσης και των κομμουνιστικών λαϊκών δημοκρατιών της Ανατολής. Οι νικητές του μεγάλου πολέμου έλυσαν εδώ τις διαφορές τους, νομιμοποιώντας στον τράχηλο του ελληνικού λαού τις ζώνες επιρροής τους για πάνω από πέντε δεκαετίες. Και η Ελλάδα έχασε σχεδόν τα πάντα με τη Διεθνή άσκηση ισχύος επί του εδάφους της. Μάτωσε ο λαός της, έχασε η κοινωνία της ό,τι το καλύτερο διέθεται  -Δημοκρατία- και η οικονομία της ξέμενε λάφυρο στους μαυραγορίτες της Κατοχής, απορροφώντας σχεδόν για πάντα το στιγμα της καθυστέρεσης και της εξάρτησης που εκείνοι μετέφεραν. Όπως και τότε η χώρα μας αποτέλεσε τον ασθενή κρίκο της περιόδου, έγινε πρώτο θέμα παγκοσμίως, προκάλεσε το ενδιαφέρον των πάντων και μέσα στα σαλόνια της «Μεγάλης Βετανίας» παίχτηκαν τα πιό σκληρά παιχνίδια της μεταπολεμικά εποχής. Έτσι και τώρα, 72 χρόνια μετά, η Ελλάδα ανεδείχθει και πάλι σε ασθενή κρίκο, έγινε ξανά πρώτο θέμα, κερδίζει επί χρόνια τις οθόνες των διεθνών Μέσων Ενημέρωσης και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων του κόσμου, όπου την παρουσιάζουν ως κολοδακτυλομένη Αφροδίτη της Μήλου και σε μορφή ζητιάνας. Δηλαδή, πάλι η πατρίδα μας γίνεται πεδίο αναμετρήσεως της σύγχρονης μεγάλης αντίθεσης, που ξεπήδησε από τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, μεταξύ χρήματος και πολιτικής. Και έτσι  εξελίσεται στο σώμα της ένας παγκόσμιος πόλεμος ισχύος ανάμεσα στους πολυεθνικούς χρηματοπιστωτικούς γίγαντες και στις κυβερνήσεις χωρών όπως η Αμερική, η Γερμανία και Γαλία. Γιαυτό η εμπλοκή μας στο ΔΝΤ, που φθάσαμε με την εμμονή των Γερμανών, απλώς δεν «είναι μια μορφή κηδεμονίας», αλλά μια υποχρεωτική υποταγή σε προσταγές και υπαγορεύσεις για να ληφθούν τα εξοντωτικά μέτρα που προβλέπει η ολέθρια τεχνογνωσία του. Γιαυτό, άλλωστε, το ενέπλεξαν οι φιλόστοργοι εταίροι μας Γερμανοί στην ευρωζώνη, αυτοί οι κήρυκες της κούφιας κοινοτικής  αλληλεγγύης. Τέτοια ήταν η αλληλεγγύη τους και στις 3/5/1941, όταν τα γερμανικά στρατεύματα παρήλασαν στους κεντρικούς δρόμους των Αθηνών, ενώ γερμανικά αεροπλάνα πετούσαν για 3 ώρες πάνω από την πόλη. Οσο διαρκούσε η παρέλαση, η Αθήνα είχε την εικόνα νεκρής πόλης. Οι δρόμοι άδειοι, ερμητικά κλειστά τα παράθυρα των σπιτιών και οι άνθρωποι πίσω από αυτά. Οι Γερμανοί συνέλαβαν 12 επιφανείς  Αθηναίους πολίτες και τους κράτησαν ομήρους στο δημαρχείο της πόλης, για την πρόληψη τυχόν αποδοκιμασιών. Έρημη πόλη έχει καταντήσει και πάλι η Αθήνα, σήμερα 3 Μαϊου 2016, με όσα συμβαίνουν αμέσως μετά την ανακοίνωση του Σοσιαλιστή μας πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου, ότι η Ελλάδα ζήτησε να ενεργοποιηθεί  ο μηχανισμός  στήρηξης, που κάποτε μας έλεγε «Δεν θα καταφύγουμε στον μηχανισμό, θέλουμε απλώς να υπάρχει». Τώρα ο Μηχανισμός άρχισε να μάς γδέρνει και μετά να μας αλέθει!  Και εδώ, μερτικό μεγάλο έχουν οι Γερμανοί, έτσι που δεν είναι και πολύ υπερβολικός κάποιος εάν μιλήσει και σήμερα για μια άλλου είδους  Γερμανικής Κατοχής. Αν στις 3/5/1944, 60 Έλληνες πατριώτες εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές στην  Καισαριανή. Σήμερα 3/5/2016 με την συγκατάθεση της Ελληνικής Κυβέρνησης εκτελείται ένα μεγάλο μέρος του λαού. Έκαμαν την αρχή με τους γέροντες. Και ας το ομολογούν ακόμα και οι πέτρες, ότι το μέτρο του πολιτισμού μιας κοινωνίας ορίζεται από το τρόπο που φέρεται στους γέροντες, στους βετεράνους, στους πατεράδες και στις μανάδες μας. Και έχει το θράσος ο κάθε Παπανδρέου να ζητά μέσα στην Εκκλησία του Λαού «Βουλή» Σεβασμό! Αυτοί οι γιοί του Αβραάμ και Ισαάκ και ως οπαδοί της Εκκλησίας να δέχονται να τους συνοδεύει στον Λευκό Οίκο η Ορθοδοξία, που τότε με τις ταυτότητες ξεσήκωσε 3 εκατομ. Έλληνες εναντίον της Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Ναί κύριοι. Αυτοί που σήμερα για την ποδιά της Μέρκελ ασεβούν τη πρώτη εντολή του «Χριστού» τους «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου...». Και ως Έλληνες , που τσιτάτα μας λένε ότι αισθάνεται υπερήφανοι, παραμελούν τον προγονικόν κανώνα των Αρχαίων Ελλήνων, όπου η ασέβεια στους γέροντες ήταν από τις πιό ιταμές ατιμίες. Μάλιστα δε, απαιτούν σεβασμό στην ουσία της γλωσικής τους ικανότητας που προεκλογικά διατυμπανούσαν μετά βαβαιότητας το «Υπάρχουν λεφτά», αλλά όχι όμως για τους μισθοτούς συνταξιούχους. Ναί! Σεβασμό σε αυτούς τους Κύριους της χώρας μας που ευαγγελίζονται την αιχμαλωσία μας στο ΔΝΤ ως πάταξη της φοροδιαφυγής την στγμή που η ένταξη ενός Κράτους στη διαδεκασία διάσωσής του από το ΔΝΤ έχει ως πρώτο μέλημα την διατήρηση της κινήσεως Κεφαλαίων. Μιά μεγάλη κατάκτησή του, που ξεκίνησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1992 και παραμένει ελεύθερη στο να φροντίζει τα κεφάλαια που στηρίζουν την αξιοπιστία των τραπεζών. Επιτέλος! Σεβασμό! Στην Κυβέρνηση που ατιμάζει με ελαφρά τη καρδία τους πατέρες μας, τους διώκει, τους εξοντώνει, τους φονεύει, τους ρίχνει στο Βάραρθο και στον Καιάδα, από τα Άκρα της Ταρπηΐας Πέτρας, λες κι είναι προδότες. Ενώ παράλληλα ευνοεί το μεγάλο Κεφάλαιο και δίχνει πως δεν θέλει την συμετοχή του Πολιτικού Συστήματος στις θυσίες. Δεν βλέπουμε λ.χ. να περιορίζεται ο αριθμός των βουλευτών στους 200, που επιβάλει το Σύνταγμα. Δεν βλέπουμε να μειώνεται τουλάχιστον 50% η χρηματοδότηση των κομμάτων, που για κάθε χρόνο ανέρχεται σε 100 εκατ. ευρώ. Δεν περιορίζεται το πολυπληθές βοηθητικό προσωπικό των βουλευτών και δεν καταργούνται τα προνόμια των υπαλλήλων της Βουλής. Προκαλώ όλους τους σημερινούς Κυβερνητικούς να ψάξουν και αν βρούν αυτές τις θυσίες των Βουλευτών στα νομοσχέδια που ψηφίσανε για να πτωχεύσει ο Έλληνας, εγώ θα κάτσω να με ...φτήσουν Αφροδισιακά. Σεβασμό λοιπόν! Στην Εξουσία της Ελλάδος  που κατακρίνει τις ακρότητες των μελών της ΠΝΟ, που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ του KKE, ως αρνητικές για το μέλλον της κρουαζιέρας στην Ελλάδα. Αλλά ανατρέχοντας στις αρχές της δεκαετίας του 1990, βλέπουμε πώς η Εξουσία της Ελλάδας, με υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας τον κ. Αριστοτέλη Παυλίδη και με τη συμπαράσταση ορισμένων ακτοπλόων και εφοπλιστών και με το σύνολο της ΠΝΟ αποφάσισαν να στηρίξουν τη θέση για μη άρση του καμποτάζ στην ακτοπλοΐα στο όνομα της υπεράσπισης της ελληνικότητας στην ακτοπλοΐα. Σεβασμό! Στον καραβοκύρη του πλοίου «Ελλάς», που μόλις βλέπει τη φουρτούνα «Μέρκελ» την κάνει κατσίκα, αφήνοντας το “Hellas” στην επιτήρηση Τρισέ, Αλμούνια και Σόιμπλε. Σεβασμό! Στον Αρχηγό μας που ισχυρίζεται ότι σφάζει τους συνταξιούχους για να τους αντέξει η οικονομία, ώστε να μην επιτρέψει στη χώρα μας την χρεοκοπία. Και ας κατήγγειλε ο ευρωβουλευτής Ντανιέλ Κον Μπεντίτ πως ο Νικολά Σαρκοζί είπε στον Γ. Παπανδρέου ότι «θα αποδεσμεύσουμε ποσά για να σας βοηθήσουμε, όμως πρέπει να συνεχίσετε να πληρώνετε τα συμβόλαια για εξοπλισμούς που έχουμε μαζί σας, τα οποία είχε υπογράψει η κυβέρνηση Καραμανλή». Επιτέλος! Σεβασμό! Στους Πρωθυπουργούς μας που κατηγορούν την Αριστερά ότι δεν σέβεται το Σύνταγμα. Την ώρα που οι ίδιοι πηγαίνουν στην Βουλήν προς ψήφισιν Μνημόνια που προβλέπουν, καθ' υπαγόρευσιν του Διευθυντηρίου (ΔΝΤ, Κομισιόν, ΕΚΤ), επιβολές σε τομείς όπως η εργασία ή το Ασφαλιστικό, για τις οποίες δεν έχουν ψηφισθεί ακόμη απ' το Κοινοβούλιο ανάλογοι Νόμοι. Παρακαλώ! Σεβασμό! Στους επικεφαλείς Κυβερνήσεων που διαγράφουν βουλευτές, επειδή δεν ψήφισαν το «διάταγμα κατοχής της Ελλάδας απ' το Διευθυντήριο των Τραπεζών». Με αυτόν τον τρόπο μας γύρισαν πίσω στο Μάιο του 1890, όπου πέθανε στις φυλακές Χαλκίδας ο βουλευτής, πρώην αντεισαγγελέας εφετών Ρόκος Χοϊδάς, ο οποίος είχε αρνηθεί να υποβάλει αίτηση χάριτος. Ο Χοϊδάς είχε καταδικαστεί σε τριετή φυλάκιση για άρθρο που δημοσίευσε στην εφημερίδα «Ραμπαγάς» και θεωρήθηκε προσβλητικό για τη βασιλική οικογένεια. Διότι διακήρυττε πως η εθνική κυριαρχία και ο νόμος είναι πάνω από το βασιλιά. Ας μην ξεχνάνε, πως Μάιος ήταν και το 1963 που εκφωνήθηκε στην Ουάσιγκτον του Αμερικανού πάστορα και υπέρμαχου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Μάρτιν Λούθερ Κινγκ η περίφημη ομιλία «Εχω ένα όνειρο ότι μια μέρα αυτό το έθνος θα σηκωθεί πάλι και θα ζήσει το πραγματικό νόημα της πίστης του. Για μας, αυτές οι αλήθειες είναι αυταπόδεικτες, ότι όλοι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν ίσοι...». Αχ να μπορούσαν όλοι τους αυτοί οι αντικοινωνιακοί και αντιδημοκρατικοί πολιτικοί να μετράγανε και τη σημασία των λαών όχι από το πόσα κεφάλια διαθέτονται για μακέλεμα, όπως συμβαίνει στις μέρες μας, αλλά απ' το πόση ευγένεια παράγουν, ακόμη και κάτω από τις πιο δυσμενείς και βάναυσες συνθήκες, όπως ο δικός μας λαός στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Δυστυχώς η λέξη ντροπή έχει χάσει το νόημά της... Οπότε είναι περιτόν να την αναφέρω. Καλά σας είπε ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ: «Είστε τελείως τρελοί γι' αυτά που ζητάτε από τους Έλληνες».

Ο ξεφτελισμένος Έλληνας Καρβας.